Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Τα μυστικά μιας συνωμοσίας

.
Οι σχέσεις της ελληνικής χούντας με τον Μακάριο και την Κύπρο, ο αμφιλεγόμενος ρόλος του κύπριου υπουργού Γιωρκάτζη, ο Αλέκος Παναγούλης και η απόπειρα κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου

Η ιστορία του Κυπριακού αποτελεί, με την ιδιότυπη εξαίρεση των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, ένα σπανιότατο παράδειγμα για το πώς η δικτατορία μιας χώρας μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην καταστροφή μιας άλλης. Γι΄ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει ολοκληρωμένη εικόνα τού τι άφησαν πίσω τους οι απριλιανοί συνταγματάρχες αν η έρευνα δεν επεκταθεί και στην Κύπρο. Ερευνα που αποδίδει όλο και περισσότερους καρπούς τα τελευταία χρόνια, όπως εκείνους στο νέο βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη. Ενα βιβλίο που, όπως άλλωστε υπονοεί και ο τίτλος του, θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο πολιτικού θρίλερ που θα έκοβε την ανάσα. Μα που δυστυχώς πραγματεύεται γεγονότα τα οποία άλλαξαν δραματικά την πορεία της κυπριακής και της ελληνικής Ιστορίας...

Το βιβλίο του Δρουσιώτη δεν αφορά το πιο γνωστό τραγικό σκέλος του τι σήμαινε η χούντα για την Κύπρο από το 1973 και μετά, αλλά το πώς φτάσαμε μέχρι εκεί, ή τουλάχιστον ένα καθοριστικό κομμάτι από αυτό το «πώς»: τις σχέσεις της Λευκωσίας με τη χούντα κατά την πρώτη περίοδό της, από το 1967 ως το 1970. Είναι ένα βιβλίο συναρπαστικό, αλλά και ιδιαίτερα «δύσπεπτο» ψυχολογικά. Μα απαραίτητο, καθώς ανατέμνει βήμα βήμα τη στάση και τις ευθύνες της Αθήνας και της Λευκωσίας σε μια περίοδο καθοριστικής σημασίας για την τελική διαμόρφωση του προβλήματος. Ευθύνες που ξεκινούν άλλωστε πριν από τα χρόνια της χούντας. Μέσα από την ανατομία των σχέσεων των δύο κυβερνήσεων το βιβλίο ουσιαστικά επιχειρεί να επανατοποθετήσει το Κυπριακό μέσα από μια άλλη, πιο σύνθετη οπτική γωνία: ως δυνητικό πρόβλημα μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Σοβιετικής Ενωσης λόγω της φιλικής προς τη Μόσχα στάσης του Μακαρίου στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου- άλλωστε ο Μακάριος μετά την υπογραφή των ιδρυτικών συμφωνιών της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε απορρίψει τις έντονες παραινέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή να υποβάλει η Κύπρος αμέσως υποψηφιότητα για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Οι δύο φάσεις
Ανάμεσα στους ανθρώπους της δικτατορίας δεν είναι λίγοι εκείνοι που δημόσια έχουν επιχειρήσει να τη «χωρίσουν» σε δύο «φάσεις» ως προς το Κυπριακό, υποστηρίζοντας ότι η άνοδος του Ιωαννίδη στην εξουσία αποτελεί περίοδο διαφορετική από εκείνη του Παπαδόπουλου, επιχειρώντας έτσι να αποποιηθούν τις ευθύνες για την καταστροφή του καλοκαιριού του ΄74. Ομως, πριν από το ΄74, είχε υπάρξει η αποχώρηση της περίφημης ελληνικής «Μεραρχίας» κάτω από πίεση του Σάιρους Βανς στον Παπαδόπουλο. Το γιατί, ερμηνεύεται τώρα πληρέστερα, καθώς κατά τον Δρουσιώτη και τις πηγές του η «Μεραρχία» δεν είχε φτάσει το 1964 στο νησί ούτε μυστικά ούτε για να αντιπαρατεθεί δυνητικά στον τουρκικό στρατό:«Στην πραγματικότητα ο ελληνικός στρατός στάλθηκε με τη συγκατάβαση των ΗΠΑ και την ανοχή της Τουρκίας για να είναι η εγγύηση του ΝΑΤΟ στα ανοίγματα του Μακαρίου προς τη Σοβιετική Ενωση.Για τον ίδιο λόγο έφτασε στην Κύπρο και ο Γεώργιος Γρίβας,ο οποίος ανέλαβε εξουσίες στρατιωτικού διοικητή της Κύπρου».Και ο συγγραφέας πάει ένα βήμα πιο πέρα: «Μια πιο βαθιά ανάλυση των δεδομένων τείνει να αποδείξει ότι η άφιξη και όχι η απόσυρση της μεραρχίας ήταν το μοιραίο σφάλμα της ελληνικής πολιτικής στο Κυπριακό»...

Το 1963 τέθηκε συνταγματικό θέμα. Το 1964 τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους στον κρατικό μηχανισμό και τουρκοκύπριοι πολίτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τις εστίες τους. Τον Μάρτιο του 1964 ανταλλάχθηκαν σκληρές επιστολές μεταξύ του αντιπροέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Φαζίλ Κιουτσούκ και του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού, με τις οποίες ο δεύτερος ζητούσε από τον πρώτο να επανέλθουν οι τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι στις θέσεις τους και οι κάτοικοι στα χωριά τους. Ο Κιουτσούκ αρνήθηκε, ενώ«η ελληνοκυπριακή ηγεσία όχι μόνο δεν προσπάθησε να τους συγκρατήσει,αλλά τους εξωθούσε στην απομόνωση και εφάρμοσε πολιτική οικονομικού αποκλεισμού των τουρκοκυπριακών θυλάκων... Η ελληνοκυπριακή πλειοψηφία μετέτρεψε το μεικτό δικοινοτικό κράτος σε αμιγώς ελληνικό και επανέφερε τον στόχο της ένωσης με την Ελλάδα».

Τουρκική εισβολή
Την ίδια χρονιά, και ενώ οι Τούρκοι είχαν εν τω μεταξύ βομβαρδίσει θέσεις στην Κύπρο, απετράπη σχεδόν την τελευταία στιγμή μια τουρκική εισβολή στο νησί έπειτα και από καθοριστικής σημασίας παρέμβαση του αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής Ιακώβου στον ίδιο τον αμερικανό πρόεδρο Τζόνσον. Και τον Μάιο του 1965 η Ελλάδα και η Τουρκία επιχειρούν διάλογο στο περιθώριο της εαρινής υπουργικής σύσκεψης του ΝΑΤΟ με τις συνομιλίες των υπουργών Εξωτερικών Σταύρου Κωστόπουλου και Χασάν Εσάτ Ισίκ. Η πολιτική/ πολιτειακή κρίση που ξεσπά στην Αθήνα καθιστά αδύνατη την ουσιαστική συνέχιση εκείνων των συνομιλιών.

Εν τω μεταξύ στην Κύπρο η σύγκρουση Μακαρίου- Γρίβα για το ποιος έχει τον έλεγχο της στρατιωτικής ισχύος κορυφώνεται: «Το λεγόμενο “στρατιωτικό ζήτημα” εξελίχθηκε σε βαθμιαία ελλαδοκυπριακή κρίση με αντανακλάσεις στην ίδια την κυπριακή κοινωνία που είχε αρχίσει να αποστρέφεται τον ελληνικό στρατό στην Κύπρο λόγω και των επεμβάσεών του στην εσωτερική πολιτική ζωή και την ενίοτε αλαζονική προς την κοινωνία συμπεριφορά των εξ Ελλάδος αξιωματικών».

Η εξιστόρηση των όσων ακολούθησαν είναι εντυπωσιακή, μα και πικρή ταυτόχρονα, ώσπου φτάνει στην 21η Απριλίου 1967:«Στην Κύπροο μόνος που είχε επαφή και γνώριζε προσωπικά τους ηγέτες της χούντας ήταν ο(σ.σ.: υπουργός Εσωτερικών και Αμυνας του Μακαρίου) Πολύκαρπος Γιωρκάτζης.Οταν έγινε γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος ήταν ο αρχηγός της χούντας,ο Γιωρκάτζης φρόντισε και μοίρασε τη φωτογραφία του για δημοσίευση στον Τύπο.Ο Γιωρκάτζης γνώρισε τον Παπαδόπουλο αμέσως μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.Τότε ο Παπαδόπουλος υπηρετούσε στην ελληνική ΚΥΠ και επισκέφθηκε ινκόγκνιτο την Κύπρο για να βοηθήσει τον Γιωρκάτζη στην ίδρυση και οργάνωση της κυπριακής ΚΥΠ».

Ο σάκος με τα εκρηκτικά
Ακόμα πιο πικρή είναι η αναλυτική εξιστόρηση για τα όσα συνέβησαν από την 21η Απριλίου ως τα γεγονότα της Κοφίνου στα τέλη του 1967. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που καταθέτει ο Δρουσιώτης (ανάμεσα στις πηγές του βρίσκεται και υλικό που βλέπει για πρώτη φορά το φως, από το προσωπικό αρχείο του τέως διευθυντή της ΚΥΠ Γεωργίου Τομπάζου), αυτοί οι πρώτοι μήνες της συνύπαρξης χούντας- Μακαρίου υπήρξαν τραγικά καθοριστικοί για το μέλλον. Εξίσου καθοριστικό υπήρξε όμως ένα άλλο γεγονός: το μυθιστορηματικό πέρασμα του Αλέκου Παναγούλη από την Κύπρο και, κυρίως, η γνωριμία του με τον Γιωρκάτζη. Ο Δρουσιώτης είναι εξαντλητικός και εδώ: η «διπλή σχέση» του Γιωρκάτζη με τον Παπαδόπουλο, από τη μία, και με τον άνθρωπο που έβαλε στόχο να τον σκοτώσει, από την άλλη, ανατέμνεται συγκλονιστικά:«Ο Γιωρκάτζης θα έστελνε στην Αθήνα, μέσω του διπλωματικού σάκου της κυπριακής πρεσβείας,τα εκρηκτικά,τις προκηρύξεις και χρήματα...Ο Παναγούλης κατασκεύασε μια νάρκη με ηλεκτρικό πυροκροτητή με βάση τις οδηγίες που του έδωσαν στην Κύπρο οι άνθρωποι του Γιωρκάτζη».Σε συνάντησή του με τον Μακάριο στην Αθήνα, λίγο καιρό μετά την απόπειρα, ο Παπαδόπουλος είπε στον πρόεδρο και αρχιεπίσκοπο της Κύπρου για τον υπουργό Εσωτερικών του:«Ερχόταν και με συναντούσε εμένα και μετά πήγαινε και τα έλεγε όλα στον Παναγούλη»...

Λίγο μετά ο Γιωρκάτζης φεύγει από την κυβέρνηση και τον Μάρτιο του 1970 δολοφονείται. Μέρες πριν, είχε γίνει η απόπειρα του Εθνικού Μετώπου κατά Μακαρίου, της οποίας εγκέφαλος θεωρήθηκε ο Γιωρκάτζης. Κατά τον Δρουσιώτη, «οι δραματικές εξελίξεις του 1974 ήταν κατά κάποιον τρόπο εξ αναβολής,καθώς θα μπορούσαν να είχαν συμβεί από το 1970 εάν πετύχαινε η δολοφονική απόπειρα κατά του Μακαρίου.Η ΕΟΚΑ Β Δ που ιδρύθηκε το 1971 και προετοίμασε το κλίμα για το πραξικόπημα του 1974 ήταν η συνέχεια του αποτυχημένου εγχειρήματος του Εθνικού Μετώπου».

Συμβαίνει σπάνια, αλλά να που συμβαίνει: να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο όπου καταγράφονται και εν πολλοίς τεκμηριώνονται τα γεγονότα πίσω και «πλάι» από την «επίσημη» Ιστορία. Και τελικά, αφού πάρει ως αναγνώστης αυτά που είχε να πάρει, ακριβώς γι΄ αυτό να σκέφτεται ότι ίσως να ήταν καλύτερα να μην το είχε διαβάσει.

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Βρέθηκε η χαμένη "Μικρή κιθάρα" του Πικάσο


Η ιταλική αστυνομία, μετά από εκτεταμένες έρευνες, εντόπισε μία μικρή ξύλινη κιθάρα που είχε φιλοτεχνήσει ο μεγάλος ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο για την κόρη του Παλόμα και την οποία έκρυβε σε ένα κουτί παπουτσιών ένας έμπορος στην Πομέτσια, κοντά στη Ρώμη.

Το ξύλινο παιχνίδι, βαμμένο σε κίτρινο, γκρι και μαύρο χρώμα, είχε χαρίσει προ πολλών ετών ο ισπανός καλλιτέχνης στον ιταλό φίλο και ομότεχνό του Τζουζέπε Βιτόριο Παρίζι.
Χρόνια αργότερα, ο 92χρονος τότε ιταλός καλλιτέχνης είχε πεισθεί από έναν φίλο του, έμπορο και θαυμαστή της τέχνης της δεκαετίας του ’50, να του εμπιστευθεί την ξύλινη κιθάρα: «Δώσε μου την κιθάρα και θα της φτιάξω μία βιτρίνα, μέσα στην οποία θα την διατηρείς κανονικά», τον είχε διαβεβαιώσει ο «φίλος» του...

Από την ημέρα εκείνη το πολύτιμο αντικείμενο εξαφανίσθηκε.

Μετά τον θάνατο του Παρίζι, τον περασμένο Ιανουάριο, η χήρα του Βάντα κατέφυγε στους Καραμπινιέρους για να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν την διάσημη κιθάρα: αφού ανασύστησαν την πορεία του αντικειμένου, οι επιθεωρητές κατόρθωσαν να ανακαλύψουν την κιθάρα στο πολυτελές διαμέρισμα του εμπόρου.

Πλέον, από το κουτί των παπουτσιών, η "Μικρή κιθάρα" θα βρίσκεται στο μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Μακάνιο, στη Λίμνη Ματζόρε (κοντά στα σύνορα με την Ελβετία) όπου θα εκτίθεται για το ευρύ κοινό, σύμφωνα με τη θέληση του νομίμου ιδιοκτήτη της.


Διαβάστε περισσότερα...

Τι λένε τα αρχεία του Φόρειν Όφις το 1979 για την Ελλάδα


Άνοιξαν σήμερα για το κοινό και για τους ιστορικούς οι εμπιστευτικοί φάκελοι του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών (Foreign Office) για έτος 1979, όπως συνηθίζεται με τη συμπλήρωση 30 χρόνων. Μέσα σ' αυτούς υπάρχουν φάκελοι που αναφέρονται στην Ελλάδα και την πολιτική της, κυρίως, κατάσταση, εκείνη τη χρονική περίοδο.

Μία 14-σέλιδη εμπιστευτική έκθεση του «Φόρεϊν Όφις» αναφέρεται στην επίσημη επίσκεψη, στο Λονδίνο, του Έλληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, για συνομιλίες με την ομόλογό του Μάργκαρετ Θάτσερ.

Η επίσκεψη αυτή πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1979. Σύμφωνα με την εμπιστευτική αναφορά, ο Κ. Καραμανλής ανέλυσε στην πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου τις ελληνικές απόψεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και για την επιστροφή της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, και ζήτησε τη βρετανική υποστήριξη στο θέμα της ένταξης της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή κοινότητα, εκφράζοντας μάλιστα την ευχή το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι η πρώτη χώρα που θα επικυρώσει την ένταξη της Ελλάδας...

Η Μάργκαρετ Θάτσερ διαβεβαίωσε ότι η χώρα της θα υποστηρίξει ανεπιφύλακτα την ελληνική ένταξη. Στις συνομιλίες τους για τις διμερείς σχέσεις, η Μάργκαρετ Θάτσερ, όπως αποκαλύπτεται στη σχετική εμπιστευτική έκθεση του «Φόρεϊν Όφις», εξέφρασε στον Έλληνα πρωθυπουργό τη μεγάλη της επιθυμία, όπως βρετανικές εταιρίες να έχουν συμμετοχή στην κατασκευή μεγάλων έργων στην Ελλάδα, και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην κατασκευή σταθμών ενέργειας με άνθρακα και στον εκσυγχρονισμό των ελληνικών ηλεκτρικών σιδηροδρόμων. Η βρετανική πλευρά εξέφρασε επίσης το ενδιαφέρον να πουλήσει στην Ελλάδα στρατιωτικά άρματα τύπου "Τσόμπαμ".

Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής απέφυγε να δεσμευθεί για την αγορά πολεμικού υλικού, λέγοντας ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε δύσκολο στάδιο, ενώ για τα δύο έργα στα οποία αναφέρθηκε η Μάργκαρετ Θάτσερ είπε ότι αυτά θα τα συζητήσει στην προσεχή επίσκεψή του στο Λονδίνο ο υπουργός Συντονισμού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν και την κατάσταση στα Βαλκάνια. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής φέρεται να είπε ότι η πρωτοβουλία του για την ανάπτυξη ευρύτερης συνεργασίας στα Βαλκάνια, συναντά την αντίδραση της Σοβιετικής Ένωσης. "Η Σοβιετική Ένωσης φοβάται ότι η πρωτοβουλία μου αυτή μπορεί να δώσει μεγαλύτερη ανεξαρτησία στις βαλκανικές χώρες", ήταν η εκτίμηση του Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με την εμπιστευτική έκθεση του «Φόρεϊν Όφις».

Στη συζήτηση για το Κυπριακό, ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε στη Μάργκαρετ Θάτσερ ότι "για να λυθεί αυτό το θέμα χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και καλή διάθεση από την πλευρά της Τουρκίας. Οι ελληνοκύπριοι δεν εξαρτώνται από μένα, αλλά οι τουρκοκύπριοι εξαρτώνται από την Άγκυρα", είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη Βρετανή πρωθυπουργό.
Μία εμπιστευτική έκθεση της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς το «Φόρεϊν Όφις» έχει θέμα την παραίτηση του Κώστα Σημίτη από το επταμελές εκτελεστικό γραφείο του ΠΑΣΟΚ. Η επίσημη εξήγηση, γράφουν οι Βρετανοί διπλωμάτες, είναι ότι ο Κώστας Σημίτης ενέκρινε και επέτρεψε να κυκλοφορήσει μια αφίσα για την ευρωπαϊκή κοινότητα, με σλόγκαν το οποίο απείχε από την επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της Ευρώπης. "Ωστόσο, σχολιάζει ο συντάκτης της εμπιστευτικής αναφοράς, οι πραγματικοί λόγοι της παραίτηση του Κ. Σημίτη, δεν είναι ξεκάθαροι".

Άλλα θέματα που αναφέρονται στα εμπιστευτικά έγγραφου του Φόρεϊν Όφις:

-Οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα το ΗΒ και οι ΗΠΑ, καθώς και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς, είχαν ασκήσει μεγάλες πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση να ανακαλέσει μια συμφωνία η οποία επέτρεπε στο σοβιετικό στόλο να χρησιμοποιεί τις ευκολίες στα ναυπηγεία της Σύρου. Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ότι η σχετική συμφωνία με τη Μόσχα είχε γίνει με ιδιωτική ελληνική εταιρία και αφορούσε μόνο στον εμπορικό στόλο της Σοβιετικής Ένωσης.

-Οι Βρετανοί αστυνομικοί, οι οποίοι συνόδευαν τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή στη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο ενημέρωναν το «Φόρεϊν Όφις» για όλες τις κινήσεις του, ακόμα και για τα ψώνια που έκανε στα καταστήματα "Σίμπσονς" για υποδήματα και στο "Μπέρμπερις" για ενδύματα.

-Εκπρόσωπος της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα παρακολούθησε το συνέδριο της ΝΔ στη Χαλκιδική, το πρώτο της συνέδριο μετά τη μεταπολίτευση. Στην αναφορά του προς το «Φόρεϊν Όφις», ο Βρετανός διπλωμάτης γράφει ότι "ο Κ. Καραμανλής χωρίς να είναι ιδεολόγος ή πολιτικός φιλόσοφος, στην καλά συγκροτημένη ομιλία του έδωσε έμφαση στο ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό στην κοινωνική πολιτική και γενικά η ομιλία του ερμηνεύεται ως διαθήκη για το κόμμα του, το οποίοι δημιούργησε".-
Διαβάστε περισσότερα...

Ζωγράφος - φαινόμενο, ετών... επτά

.
Οι πίνακες του Κίρον Γουίλιαμσον πουλιούνται από 900 λίρες και πάνω, ενώ η δεύτερη έκθεσή του ξεπούλησε σε 14 λεπτά

Είναι μόλις επτά χρόνων, αλλά ζωγραφίζει σαν μεγάλος ζωγράφος. Οι εικόνες του πωλούνται από 900 λίρες και πάνω, υπάρχουν 680 άνθρωποι στη λίστα αναμονής για τα έργα του, ενώ η δεύτερη έκθεσή του ξεπούλησε σε 14 λεπτά. Είναι ο Κίρον Γουίλιαμσον από την πόλη Χολτ στο Νόρφολκ της Αγγλίας.
Οταν τον ρωτούν μερικά μυστικά για την τέχνη του, ο επτάχρονος Κίρον δεν λέει πολλά, αλλά απαντάει εύγλωττα συνεχίζοντας να ζωγραφίζει...

Η μητέρα του Μισέλ προσπαθεί να αποσπάσει κάποιες απαντήσεις για την «Γκάρντιαν»: «Εχεις κάποια εικόνα στο μυαλό σου γι αυτό που πρόκειται να φτιάξεις;». «Ναι», απαντάει ο Κίρον, «ένα χιονισμένο τοπίο». «Ξέρεις πώς θα σου βγει;», συνεχίζει η μητέρα του. «Ναι», κάνει ξανά εκείνος. «Και βγαίνει τελικά όπως θα ήθελες;», ρωτάει η μητέρα του. «Καμιά φορά», λέει ο Κίρον. Συνήθως, βλέπει τις εικόνες στο Ιντερνετ, αλλά μετά τις ανασυνθέτει με τον δικό του τρόπο, συμπληρώνει ο πατέρας του, Κιθ.
Στην αρχή η τέχνη του Κίρον ήταν περίπου όπως ενός πεντάχρονου αγοριού. Ομως, ο μικρός ζωγράφος έκανε συνέχεια ερωτήσεις για τη ζωγραφική, τις οποίες οι γονείς του δεν μπορούσαν να απαντήσουν. Ετσι άρχισε μαθήματα.
Ο δάσκαλός του, Τόνι Γκάρνερ, λέει για τον Κίρον: «Δεν λέει πολλά, δεν ρωτάει πολλά, απλώς κοιτάζει. Είναι πολύ οπτικός παρατηρητής. Αν κάνω μια εικόνα, τα περισσότερα παιδιά θα την αντιγράψουν, αλλά του Κίρον είναι πάντα διαφορετική. Πρώτα θα την αντιγράψει και ύστερα θα την Κιρον-οποιήσει».
Κατά τα άλλα, ο Κίρον παίζει πολύ ποδόσφαιρο - όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει και ποδοσφαιριστής και ζωγράφος, αλλά «είμαι πρώτος στην τάξη στα Μαθηματικά, στα Αγγλικά, στη Γεωγραφία και στη Φυσική», όπως λέει ο ίδιος.
Οταν ο πατέρας του μιλάει για δημοσιεύματα που συγκρίνουν τον Κίρον με τον Πικάσο που ζωγράφισε για πρώτη φορά στα οκτώ, ο Κίρον τον διακόπτει: «Δεν θέλω να γίνω σαν τον Πικάσο. Θέλω να γίνω σαν τον Μονέ ή τον Εντουαρντ Σίγκο».

ethnos
Διαβάστε περισσότερα...

Άλλο ένα βραβείο για τον Γιάννη Δάλλα

.
Το βραβείο δοκιμίου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, απονεμήθηκε στον Ηπειρώτη λογοτέχνη Γιάννη Δάλλα για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος», στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Γιάννης Δάλλας είναι ένας από τους σημαντικότερους έλληνες λογοτέχνες και μια από τις κορυφαίες μορφές της σύγχρονης ελληνικής φιλολογίας, με σημαντική παρουσία στα κοινωνικά κινήματα. Γεννήθηκε στη Φιλιππιάδα, το 1924 και είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ο κ. Δάλλας έχει τιμηθεί με το Κρατικό βραβείο δοκιμίου και κριτικής και με το Μεγάλο βραβείο λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του...

Το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος» με υπότιτλο «Δυο αντίζυγες ποιητικές της εποχής», περιλαμβάνει φιλολογικά δοκίμια για την ποίηση του Σολωμού και του Κάλβου. Η χθεσινή εκδήλωση της Ακαδημίας Αθηνών έγινε με λιγότερα βραβεία, καθόλου μετάλλιο και σε στενότερο κύκλο, αντίθετα με εκδηλώσεις παλαιοτέρων ετών που αποτελούσαν και κοσμικό γεγονός. Ανάμεσα στους φετινούς βραβευθέντες είναι επίσης ο Γιάννης Κοντός για το σύνολο του ποιητικού του έργου, ο Πέτρος Τατσόπουλος, για το παιδικό του βιβλίο «Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι», ο Γιώργος Μπρουνιάς για την ποιητική του συλλογή «Τέντα στον αέρα», ο Χρήστος Χρυσόπουλος για το μυθιστόρημά του «Η Λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον», καθώς και η γλύπτρια Ασπασία Παπαδοπεράκη για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου.
agon
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών

.
Σε στενότερο κύκλο και με λιγότερα βραβεία πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής των βραβείων της χρονιάς από την Ακαδημία Αθηνών.

Για το σύνολο του ποιητικού του έργου βραβεύθηκε ο Γιάννης Κοντός για το σύνολο του ποιητικού του έργου, ενώ μεταξύ των βραβευθέντων είναι ο Πέτρος Τατσόπουλος, για το παιδικό του βιβλίο "Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι", ο Γιώργος Μπρουνιάς για την ποιητική του συλλογή "Τέντα στον αέρα", ο Χρήστος Χρυσόπουλος για το μυθιστόρημά του "Η Λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον", καθώς και η γλύπτρια Ασπασία Παπαδοπεράκη για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου.
Επίσης, βραβεύθηκαν ο πρώτος αριστούχος πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ακαδημαϊκού έτους 2007-2008, Φαίδων-Μάριος Λασκαράτος και ο πρεσβύτερος Ιωάννης Οικονομίδης για το περιβαλλοντικό του έργο στην περιοχή των Οινοφύτων...

Ακόμη, βραβείο μετά θάνατον δόθηκε στον υπαρχιφύλακα Μιχάλη Σπανουδάκη, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 5 Μαρτίου 2009 στη Νίκαια, την ώρα που καταδίωκε -ευρισκόμενος εκτός υπηρεσίας- ένοπλο, που μόλις είχε ληστέψει υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου.
Κατά την ομιλία του με θέμα "Επιστήμη και κοινωνία", ο πρόεδρος της Ακαδημίας, καθηγητής Πάνος Λιγομενίδης, αναφέρθηκε στη σχέση επιστήμης και θεολογίας, στα "νέα οράματα της μοντέρνας επιστήμης για τη Φύση και τη λειτουργία του κόσμου, που μας προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία αλλαγής νοοτροπίας και ανάπτυξης της πνευματικότητας ακόμα και θρησκευτικότητας, σχετικά με την αντίληψη για τη φύση της πραγματικότητας και το ρόλο του ανθρώπου".
Στην τελετή της απονομής παραβρέθηκαν και ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, η βουλετής της Νέας Δημοκρατίας, Ελίζα Βόζενμπεργκ, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημοσθένης Ασημακόπουλος κ.ά.
.
Αναλυτικά τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών
.
• ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
• 1. Βραβείο Αικατερίνης Κέπετζη, εις μνήμην του συζύγου της ιατρού Νικολάου Κέπετζη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, στον πρώτο αριστούχο πτυχιούχο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακαδημαϊκού έτους 2007-2008, κ. Φαίδωνα - Μάριο Λασκαράτο.
• 2. Βραβείο Ακαδημαϊκού Π. Σ. Θεοχάρη, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση της καλύτερης επιστημονικής εργασίας στον τομέα της Μηχανικής, στους κ.κ. Χαράλαμπο Σαρόγλου και Γιώργο Τσιαμπάο για την εργασία τους «A modified Hoek-Brown Failure criterion for anisotropic intact rock».
• 3. Δύο (2) Βραβεία Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ το καθένα, για τους ικανότερους στο μάθημα της Γεωδαισίας, αποφοίτους Πολυτεχνικών Σχολών της ημεδαπής, ακαδημαϊκού έτους 2007-2008, στους κ.κ. Παύλο Αστερίου και Λάμπρο Κούτα, πτυχιούχους του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών.
• 4. Βραβείο Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για ερευνητική εργασία στον κλάδο της Γεωδαισίας, στους κ.κ. Ευστάθιο Στείρο, Πάνο Ψιμούλη και Δημήτριο Καράμπαλη για την εργασία τους «Potential of Global Positioning System (GPS) to measure frequencies of oscillations of engineering structures».
• 5 . Βραβείο Γεωργίου Θ. Φωτεινού, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης επιστημονικής εργασίας επί θεμάτων Δυναμικών Συστημάτων, στον κ. Αναστάσιο Χ. Μπούντη για την εργασία του «Stability of Motion: From Lyapunov to the Dynamics of N - Degree of Freedom Hamiltonian Systems».
• 6. Άθλον Βασιλείου Μαλάμου, με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας επί θεμάτων Πυρηνικής Ιατρικής ή παθήσεων του Θυρεοειδούς αδένος, στους κ.κ. Γεράσιμο Κρασσά και Νικόλαο Ποντικίδη και κυρία Φωτεινή Παπαδοπούλου για την εργασία τους «Hypothyroidism has an adverse effect on human spermatogenesis: A prospective, controlled study».
• 7. Βραβείο Αχιλλέως και Αικατερίνης Διονυσοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας με θέμα «Ο ρόλος της γονιδιακής εκφράσεως στην καρκινογένεση» στους κ.κ. Αθανάσιο Παπαβασιλείου και Ιπποκράτη Κιάρη για την εργασία τους «Expression of p 21 waf1/cip1 in stromal fibroblasts of primary breast tumors».
• 8. Βραβείο Ευτυχίας Ευταξιοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για βράβευση μελέτης επί ναυτικών θεμάτων, στον κ. Ζήση Φωτάκη για την εργασία του «Greek Naval Strategy and Policy, 1910-1919» (Routledge, 2006).
• 9. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην κυρία Λυδία Καρρά, για τη σημαντική προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 10. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην κυρία Χριστίνα Φίλη, για το βιβλίο της «Εξουσία και Μαθηματικά» (Εκδόσεις Παπασωτηρίου, 2008). 11. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Βασίλειο Λαμπρόπουλο για την εργασία γεωλογικού περιεχομένου που υπέβαλε με τίτλο: «Conservation of fossilized forests΄ structural material »
.
• ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
• 1. Βραβείο Γ. Αθάνα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη εκδεδομένη ποιητική συλλογή νέου, κατά προτίμηση ποιητού, οίκοθεν, στον κ. Γιώργο Μπρουνιά για την ποιητική συλλογή του «Τέντα στον αέρα» (Το Ροδακιό, 2009)
• 2. Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση Έλληνα λυρικού ποιητή, στον κ. Δημήτρη Αγγελή, για την ποιητική του συλλογή με τίτλο «Επέτειος» (Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2008).
• 3. Βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα, εις μνήμην Αλεξάνδρας και Σωτηρίου Ι. Ματράγκα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση της καλύτερης έκδοσης λυρικών ποιημάτων, οίκοθεν, στον κ. Γιώργο Μοράρη, για την ποιητική του συλλογή «Ροσμαρίνος» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008).
• 4. Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, εις μνήμην των γονέων της Ανδρομέδας και Τιμολέοντος Μυκονίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε αριστούχο διπλωματούχο πιανίστα, στην κυρία Αικατερίνη - Νεφέλη Μούσουρα.
• 5. Βραβείο Διονυσίου Κοκκίνου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ιστορική μελέτη Έλληνος συγγραφέως, στην κα Αναστασία Παπαδία-Λάλα για το βιβλίο της «Ο θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (13ος - 18ος αι.). Μια συνθετική προσέγγιση» (Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, αρ. 24, Βενετία 2008).
• 6. Βραβείο Ελένης και Πάνου Ψημένου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο που αναφέρεται στην Νεοελληνική Ιστορία ή Φιλολογία από το 1669 μέχρι σήμερα, στον κ. Χρίστο Σολδάτο, για το έργο του «Σπυρίδων Ι. Ζαμπέλιος (1815-1881)», τόμος Α΄ και Β΄ (Εκδόσεις Σταμούλη, 2003, 2009).
• 7. Έπαθλο Μιχαήλ και Ιωάννου Κατσαρά, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για δημοσιευμένη, εντός της τελευταίας πενταετίας, εργασία Βυζαντινής Φιλολογίας, στην κυρία Θεοδώρα Αντωνοπούλου, για το βιβλίο της «Leonis VI Sapientis Imperatoris Byzantini, Homiliae» (Corpus Christianorum, Series Graeca 63, 2008 Brepols)
• 8. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, για εργασία που θα κριθεί ως η καλύτερη προσφορά στη μελέτη της νέας ελληνικής γλώσσας ή λογοτεχνίας, στον κ. Γιώργο Παπαναστασίου για το βιβλίο του «Νεοελληνική ορθογραφία. Ιστορία, θεωρία, εφαρμογή» (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών - Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, 2008).
• 9. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση της καλύτερης μονογραφίας ή ερμηνευτικής έκδοσης έργου κλασικής φιλολογίας -ελληνικής ή λατινικής- δημοσιευμένου εντός της τελευταίας πενταετίας, οίκοθεν, στον κ. Ιωάννη Μ. Κωνσταντάκο, για το δίτομο έργο του «Ακίχαρος. Η διήγηση του Αχικάρ στην αρχαία Ελλάδα» (Εκδόσεις Στιγμή, 2008).
• 10. Βραβείο Γ. Θ. Φωτεινού, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για συγγραφή μελέτης με θέμα «Η συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα των Ελλήνων στην Ευρώπη (ρεύματα ιδεών, τάσεις και προσανατολισμοί) από τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου αι. έως τα μέσα του 18ου αι.», στον κ. Γεώργιο Μποροβίλο για την μελέτη του «Η Ορθόδοξη Κηρυκτική Γραμματεία του ΙΗ΄αι. Οι έντυπες συλλογές».
• 11. Άθλον Αδαμαντίου Κοραή, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη συγγραφή μελέτης με θέμα «Ο Αδ. Κοραής και το πνευματικό περιβάλλον της εποχής του», στον κ. Σωτήριο Φουρνάρο, για την μελέτη του «Ο Αδαμάντιος Κοραής και το πνευματικό περιβάλλον της εποχής του».
• 12. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην γλύπτρια κυρία Ασπασία Παπαδοπεράκη, για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου.
• 13. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Michel Stephanopoli de Comnene, για το εξάτομο έργο του με γενικό τίτλο «Histoire des Grecs-Maniotes en Corse» (Σειρά Παραρτήματα - Λακωνικαί Σπουδαί της Εταιρείας Λακωνικών Σπουδών)
• 14. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών (1975), για το σύνολο των επιστημονικών, εκδοτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων της.
• 15. Έπαινος, οίκοθεν, στον λαογράφο, συγγραφέα και ερευνητή κ. Άγγελο - Διονύση Δεμπόνο, για το σύνολο της πνευματικής του προσφοράς στην γενέτειρά του Κεφαλλονιά.
.
• ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΡΗ
• 1. Βραβείο αφηγηματικού πεζού λόγου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Χρήστο Χρυσόπουλο για το μυθιστόρημά του «Η Λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον».
• 2. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Κώστα Παπαγεωργίου για το σύνολο του ποιητικού του έργου. 3. Βραβείο δοκιμίου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Γιάννη Δάλλα, για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος»
.
• ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΣΤΑ & ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ
• 1. Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Πέτρο Τατσόπουλο για το βιβλίο του «Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι» 2. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Γιάννη Κοντό, για το σύνολο του ποιητικού του έργου.
.
• ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
• 1. Βραβείο Μαυρικίου - Αντωνίου Καζέ και Φανής χήρας Μ.-Αντ. Καζέ, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για βράβευση Έλληνα που διακρίθηκε για πράξη ανθρωπισμού και κοινωνικής αρετής, στον Πρεσβύτερο κ. Ιωάννη Οικονομίδη, ιερέα του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Οινοφύτων, για το αξιολογότατο περιβαλλοντικό του έργο στην περιοχή των Οινοφύτων.
• 2. Βραβείο, μετά θάνατον, στον υπαρχιφύλακα της Ελληνικής Αστυνομίας Μιχάλη Σπανουδάκη, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 5 Μαρτίου 2009 στη Νίκαια, ευρισκόμενος εκτός υπηρεσίας, ενώ κατεδίωκε ένοπλο ληστή που μόλις είχε ληστέψει υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου.
• 3. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στους συντελεστές της εξάτομης έκδοσης της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Νεοφύτου Πάφου-Κύπρου, με τίτλο «Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, Συγγράμματα».
• 4. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στο Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Σέργιο (Σιγάλα), για το αξιολογότατο συγγραφικό και εκδοτικό του έργο.
• 5. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην Ελληνογαλλική Σχολή “Jeanne d’Arc” (1869), με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 150 χρόνων προσφοράς στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό.
• 6. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Νίκο Μαρτίνο, για την επιμέλεια του συλλογικού τόμου «Αναπτυξιακά προβλήματα και διαγραφόμενες προοπτικές στην Κύθνο», (Επιμέλεια Ν. Μαρτίνος, Εκδόσεις Αρμός, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών - Δήμος Κύθνου 2008).
• 7. Έπαινος, οίκοθεν, στην «Ένωση Γυναικών Κρήτης», για την 30χρονη κοινωνική και πολιτιστική της προσφορά.
• 8. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Νικόλαο Αλιπράντη, για το αξιολογότατο συγγραφικό και πνευματικό έργο που επιτελεί επί 50ετία για την ανάδειξη του πολιτισμού της Πάρου και των Κυκλάδων γενικότερα.
• 9. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Θεόδωρο Κορφιάτη για πράξη διάσωσης συνανθρώπου του στην θαλάσσια περιοχή του μώλου Αγίου Νικολάου Πάτρας.

Διαβάστε περισσότερα...

Γιανούλης Χαλεπάς: Από την «Κοιμωμένη» στο ψυχιατρείο

.
Την Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου, οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν τα εγκαίνια της έκθεσης σχεδίων και γλυπτών του Γιανούλη Χαλεπά.

Η έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου, εντάσσεται στα πλαίσια των ετήσιων εκθέσεων των Kalfayan Galleries που έχουν ως στόχο την προώθηση και προβολή του έργου σημαντικών εκπροσώπων της ελληνικής τέχνης.
Ευρύτερα γνωστός για το γλυπτό του “Η Κοιμωμένη” που βρίσκεται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών και το οποίο έφτιαξε το 1877 σε νεαρή ηλικία, ο Γιανούλης Χαλεπάς (1851-1938) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες γλύπτες.
Γεννημένος στη Τήνο, έναν τόπο με μεγάλη παράδοση στη μαρμαρογλυπτική, ο Χαλεπάς έζησε μια τρικυμιώδη ζωή, ενώ για 13 χρόνια παρέμεινε έγκλειστος στο Ψυχιατρείο της Κέρκυρας. Το 1901 επέστρεψε στην Τήνο αλλά δεν δούλεψε παρά μόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του το 1916. Από αυτή την περίοδο έχει διασωθεί μεγάλος αριθμός σχεδιών και προπλασμάτων σε πηλό, από τα οποία όμως κανένα δεν έγινε σε μάρμαρο...

Με σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και αργότερα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, τα πρώιμα έργα του είναι επηρεασμένα από το συντηρητικό πνεύμα που επικρατούσε στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη συνέχεια όμως απορρίπτει τον ακαδημαϊσμό, γίνεται πιο τολμηρός, και επικεντρώνεται στη διερεύνηση της φόρμας και της σύνθεσης δημιουργώντας έργα μεγάλης εκφραστικότητας. Το μοναδικό ταλέντο του και η δημιουργικότητά του τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων Ελλήνων καλλιτεχνών.

Η θεματογραφία του αντλεί συχνά έμπνευση από την Ελληνική μυθολογία, ενώ περιλαμβάνει επίσης αλληγορίες, θρησκευτικά θέματα και πορτρέτα. Η έκθεση στην Kalfayan Galleries δείνει την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει καλύτερα το πολυδιάστατο έργο του καλλιτέχνη, τον λαβύρινθώδη κόσμο της φαντασίας του και τον τρόπο που αυτός μεταφράστηκε σε εικαστικό έργο.

Στο έργο του Χαλεπά μπορεί κάποιος να διακρίνει την εξελικτική πορεία της ελληνικής τέχνης από τον ακαδημαΐσμό του 19ου στην εκφραστικότητα του 20ου αιώνα. Ένα ευρύ φάσμα του έργου του καλλιτέχνη παρουσιάστηκε στην αναδρομική έκθεση στην Εθνική Γλυπτοθήκη το 2007. Το 2009 σχέδια και γλυπτά του Χαλεπά παρουσιάστηκαν στην 2η Μπιενάλε της Αθήνας.


Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

«Έφυγε» η Γαλάτεια Σαράντη


Απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 89 ετών, η πολυβραβευμένη πρώτη γυναίκα ακαδημαϊκός Γαλάτεια Σαράντη.

Η Γαλάτεια Σαράντη, η οποία γεννήθηκε στην Πάτρα το 1920, ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν η πρώτη γυναίκα που εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, το 1997, στην έδρα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Στα Ελληνικά Γράμματα, εμφανίσθηκε το 1945 από το περιοδικό ''Νέα Εστία'', με το διήγημα ''Το Κάστρο'', ενώ το μυθιστόρημά της ''Επιστροφή'' τιμήθηκε το 1953 με το ''Βραβείο των Δώδεκα''.
Δύο άλλα βιβλία της Γαλάτειας Σαράντη απέσπασαν βραβεία: ''Το παλιό μας σπίτι" -το 1969- απέσπασε το β' Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και το ''Να θυμάσαι τη Βίλνα'' -το 1979 -το α' Κρατικό Βραβείο Διηγήματος.
Εξάλλου, η Ακαδημία Αθηνών της είχε απονείμει το 1979 το Βραβείο Ουράνη, για το μυθιστόρημα ''Ρωγμές''.
Κατά καιρούς, η Γαλάτεια Σαράντη συνεργάστηκε με την κρατική ραδιοφωνία σε λογοτεχνικές εκπομπές, καθώς και με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά.
Είχε παντρευτεί τον δικηγόρο Σταύρο Πατσούρη, με τον οποίο είχε αποκτήσει δύο παιδιά.
Η κηδεία της Γαλάτειας Σαράντη θα γίνει την Τετάρτη, στις 12 το μεσημέρι, από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Διαβάστε περισσότερα...

Οι ιέρειες της Ελεύθερνας κορυφαίες του 2009


Το αμερικανικό αρχαιολογικό περιοδικό «Archaeology» ενέταξε στις δέκα μεγαλύτερες ανακαλύψεις του 2009 στον τομέα της αρχαιολογίας τα ευρήματα της Ελεύθερνας Κρήτης.

Το περασμένο καλοκαίρι, σκάβοντας στο νεκροταφείο της Ορθής Πέτρας, η πανεπιστημιακή ομάδα υπό τη διεύθυνση του καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Νίκου Σταμπολίδη ανακάλυψε σε κτιστό θαλαμωτό τάφο του 8ου αιώνα π.Χ., κάτω από τις πυρές, τέσσερις γυναικείους σκελετούς από 7-70 ετών.
Το ερώτημα που τέθηκε αμέσως ήταν η ταυτότητα αυτών των γυναικών, που θάφτηκαν στολισμένες με έξοχα χρυσά κοσμήματα. «Μάλλον ήταν ιέρειες», είπε ο κ. Σταμπολίδης, ενώ ο συνεργάτης του, καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Νότης Αγγελαράκης, εξετάζοντας το σκελετικό υλικό βρήκε πως δύο κρανία ανήκαν σε κορίτσια 16-17 ετών, ένα σε γυναίκα άνω των 65 και το μικρότερο σε επτάχρονο κοριτσάκι...

Ο ανασκαφέας, μετά τη μελέτη των πλούσιων κτερισμάτων των γυναικών, προχωράει ακόμη περισσότερο λέγοντας πως ίσως πρόκειται για ιέρειες του ιδρυτή της πόλης. Αυτός ήταν ο Ελευθήρ, που ανήκε στους Κουρήτες. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, τα πολύτιμα κτερίσματα, που δεν είναι μόνο κοσμήματα, προέρχονται από γειτονικές κοινωνίες της και ασφαλώς πρόκειται για δώρα μεγάλης αξίας. Συγκεκριμένα, μια φιάλη «θα πρέπει να ήταν πριγκιπικό δώρο από τη Μεσοποταμία», εκτιμά ο κ. Αγγελαράκης, επισημαίνοντας ότι οι νεκρές είχαν κάποια συγγενική σχέση, όπως δείχνει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της οδοντοστοιχίας τους.
.
Τα άλλα 9 σπουδαία ευρήματα
Στη λίστα των δέκα σπουδαίων ανακαλύψεων του 2009 το περιοδικό του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας συμπεριλαμβάνει επίσης:
- Τον αυτοκράτορα με τις 19 πολύτιμες προσωπίδες, που τάφηκε στο σημερινό Περού περί το 450 μ.Χ. και ανήκει στους Μότσα.
- Τα πρώτα εξημερωμένα άλογα (εξημερώθηκαν πριν 5.500 χρόνια) τα οποία βρέθηκαν στο Καζαχστάν.
- Τα μεγάλα αρδευτικά έργα της κοιλάδας Τούσκον, τα οποία επέτρεπαν το 2000 π.Χ. στους ιθαγενείς της Αμερικής να καλλιεργούν καλαμπόκι μέσα στην έρημο της Σονόρα.
- Τον αγγλο-σαξονικό θησαυρό από 1.500 χρυσά και αργυρά αντικείμενα του 7ου αιώνα μ.Χ., τον πλουσιότερο που έχει ποτέ εντοπιστεί στη Μεγάλη Βρετανία.
- Τη «Μόνα Λίζα των Μάγιας» (2ου αιώνα π.Χ.). Πρόκειται για ένα ανάγλυφο με παράσταση σημαντική για την ιστορία του αρχαίου αυτού λαού.
- Τον πρώτο ζωολογικό κήπο του κόσμου (3500 π.Χ.), που βρέθηκε στην Ιερακόπολη της Αιγύπτου. Ανάμεσα στα ευρήματα είναι ένας ιπποπόταμος βρέφος, μπαμπουίνοι, σκύλοι, ελέφαντας, καμηλοπάρδαλη κ.ά.
- Τα πρώτα θύματα χημικού πολέμου που ήταν είκοσι Ρωμαίοι στρατιώτες, σε έρημο της Συρίας, στην οχυρή θέση Ντούρα. Τους στρατιώτες πολιόρκησαν το 256 μ.Χ. οι Σασανίδες και τους εξολόθρευσαν με διοξείδιο του θείου, πίσσα και άλλα χημικά.
- Το παλάτι του Μιθριδάτη στο Κουμπάν της Ρωσίας, από τον 1ο αιώνα π.Χ. (63 π.Χ.).
- Κι ένα αγγείο λαδιού (12 αι. μ.Χ.), που εντοπίστηκε στην Ιερουσαλήμ. Το σημαντικό είναι ότι φέρει στίχο από το «Ρουμπαγιάτ» του μεγάλου Πέρση ποιητή και αστρονόμου του 11ου-12ου αιώνα μ.Χ. Ομάρ Καγιάμ, κάτι που δείχνει τη διασπορά του ποιήματος στον τότε γνωστό κόσμο. *

Διαβάστε περισσότερα...

100 χρόνια Aναγνωστικά


Eκθεση με περίπου 50 σχολικά εγχειρίδια από το 1860 έως το 1960 γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς

Πόσοι έχουν φυλάξει τα αναγνωστικά τους από το Δημοτικό; Ισως ελάχιστοι. Γιατί τα σχολικά εγχειρίδια είναι εφήμερα. Καταστρέφονται με το τέλος της χρονιάς. Μια συνήθεια που δεν έχει χρόνο. Πάντως, οι περισσότεροι ενήλικοι νοσταλγούν να τα δουν ξανά. Μια τέτοια δυνατότητα προσφέρεται με μια έκθεση αναγνωστικών, στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγίου Κωνσταντίνου 20), από το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης κ αι την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη, από 13 Ιανουαρίου έως 14 Μαρτίου.
«Δεν είναι μια έκθεση σχολικών βιβλίων» προειδοποιεί ο καθηγητής και ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς, επιστημονικός υπεύθυνος της έκθεσης. Η έκθεση, εξηγεί, ξεκίνησε με τη σκέψη, «επειδή πάντα τα σχολικά βιβλία είχαν τα χάλια τους, μήπως, όταν μετέχουν στη δημιουργία τους αναγνωρισμένοι λογοτέχνες και καλλιτέχνες, είναι καλύτερα»...

Τι δείχνει όμως η έκθεση, με περίπου πενήντα αναγνωστικά, από το 1860 έως το 1960, γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς, ανάμεσά τους οι Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεώργιος Δροσίνης και Στρατής Μυριβήλης, και οι Κωνσταντίνος Μαλέας, Γιάννης Κεφαλληνός, Τάσσος, Σπύρος Βασιλείου, Γεράσιμος Στέρης και Φώτης Κόντογλου;
Εάν οι συγγραφείς των αναγνωστικών είναι καταξιωμένοι λογοτέχνες, μήπως τα βιβλία είναι καλύτερα; Μάλλον όχι, απαντά η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βενετία Αποστολίδου. Ενας καλός λογοτέχνης δεν σημαίνει πως ξέρει πώς να απευθυνθεί στα παιδιά. Η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη εκτιμά πως όταν τα αναγνωστικά εικονογραφούνται από καλλιτέχνες είναι καλύτερα.
Ο Αλέξης Δημαράς μπαίνει στην καρδιά του προβλήματος το οποίο εντοπίζεται στις δεσμεύσεις που ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας και τις αρμόδιες αρχές που δεν αφήνουν περιθώρια. Είναι και η γνωστή ασυνέπεια του κράτους. Ο Κεφαλληνός λ.χ. δημιούργησε στη δεκαετία του ‘30, με τα «Τα παιδάκια», ένα σημαντικό προηγούμενο που διεκόπη μέχρι τη δεκαετία του ‘50 οπότε έχουμε την εικονογράφηση των Βασιλείου και Γραμματόπουλου.
«Το κράτος δεν βάζει ψηλά τον πήχη». Αν πρέπει να βγει ένα συμπέρασμα από την έκθεση είναι, κατά τον Αλέξη Δημαρά, το εξής: «Οταν γίνονται δουλειές με γνώση, αγάπη και ποιότητα των δημιουργών και δεν ανακατεύεται πολύ το κράτος, τότε βγαίνουν αξιόλογα έργα».

Aπό τον Ιωάννη Πλατύ
Ο πρώτος γνωστός καλλιτέχνης που εικονογραφεί σχολικό εγχειρίδιο είναι ο Ιωάννης Πλατύς το 1860. Με αυτό ξεκινά η έκθεση, η οποία συγκεντρώνει ένα σημαντικό υλικό τεκμηρίωσης, χάρη στην έρευνα του Αλέξη Δημαρά και της ιστορικού Αλεξάνδρας Πατρικίου. Παρουσιάζονται επίσης το «Αλφαβητάριο με τον Ηλιο», το πρώτο στη δημοτική γλώσσα, σε εικονογράφηση Κ. Μαλέα, και τα περίφημα «Ψηλά βουνά» του Ζ. Παπαντωνίου. Αν και η έκθεση σταματά το 1960, μια προθήκη δείχνει το σημαντικό τρίτομο ανθολόγιο Δημοτικού (1974), το οποίο περιείχε, για πρώτη φορά σε σχολικό βιβλίο, ποίημα του Ρίτσου και επιμελήθηκε ο Εμμανουήλ Κάσδαγλης. Τη συντακτική επιτροπή αποτελούσαν οι Γ. Π. Σαββίδης, Σινόπουλος, Αλέξης Δημαράς και Καλλιόπη Μουστάκα, ενώ την ομάδα εικονογράφησης οι Γ. Βαρλάμος, Λ. Μοντεσάντου και Αγ. Αστεριάδης. Ενδιαφέρον έχει και η προθήκη με τα αναγνωστικά που τύπωσαν η Κυβέρνηση του Βουνού (το ένα γραμμένο από τη Ρόζα Ιμβριώτη) και οι πολιτικοί πρόσφυγες στη Ρωσία και αλλού (ο κατάλογός τους ξεπερνά τα 100 αναγνωστικά).

ethnos
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

27 Δεκεμβρίου 537 μ.Χ.


«Δόξα τω Θεώ τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε Σολομών!» φέρεται να είπε ο Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος Ιουστινιανός στις 27 Δεκεμβρίου του 537 μΧ, στα εγκαίνια της Αγίας Σοφίας.

Ο Ιουστινιανός γεννήθηκε το 483 μΧ κοντά στα σημερινά Σκόπια και ήταν Θρακο-Ρωμαϊκής ή Ιλλυριο-Ρωμαϊκής καταγωγής. (Οι Σλάβοι, Βούλγαροι και Άβαροι δεν είχαν έρθει ακόμα στην περιοχή, αναφέρονται να παρενοχλούν τα Βυζαντινά σύνορα περί το 580 μΧ). Οι Ανθέμιος και Ισίδωρος αναφέρονται ως Έλληνες από την Ιωνία...

Η δόξα και το μεγαλείο της Αυτοκρατορίας άρχισε να χάνεται στις αρχές της δεκαετίας του 540, εξ αιτίας επιδημίας βουβωνικής πανώλης, που τον Μεσαίωνα ήταν μέγας ρυθμιστής στην ιστορία και τα έργα των ανθρώπων. Ο Ιουστινιανός είχε ξοδέψει σημαντικά ποσά στις μάχες του κατά των Βανδάλων στην Καρχηδόνα το 533, και κατά των Γότθων, στην Ιταλία, λίγο αργότερα. Η πανώλη σκότωσε το 25% όλου του πληθυσμού της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και το 40% του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης. Αυτό είχε σαν συνέπεια την σοβαρή και απότομη μείωση των φορολογικών εσόδων, και συνέβαλε στην παρακμή και την απώλεια της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στους Λομβαρδούς.

Η Αυτοκρατορία είχε πολλά μέτωπα, πολλούς εχθρούς, πολλούς λαούς ξεσηκωμένους, πολλούς μετανάστες, εκείνη την περίοδο...

ophioussa.

Διαβάστε περισσότερα...

Χριστουγεννιάτικο ρεκόρ για τον «Sherlock Holmes»

.
Ρεκόρ εισιτηρίων σημείωσε στις ΗΠΑ και τον Καναδά η τελευταία ταινία του Βρετανού σκηνοθέτη, Guy Ritchie, η οποία έκανε πρεμιέρα την ημέρα των Χριστουγέννων.

Η ταινία «Sherlock Holmes» έκοψε εισιτήρια αξίας 24,9 εκατομμυρίων δολαρίων, συντρίβοντας έτσι το προηγούμενο ρεκόρ πρεμιέρας την ημέρα των Χριστουγέννων, που ήταν 14,4 εκατομμύρια δολάρια για την ταινία «Marley and Me».
Μάλιστα, η ταινία του Ritchie κατάφερε, έστω και για μια ημέρα, να γκρεμίσει από την πρώτη θέση την ταινία «Avatar», η οποία την Παρασκευή έκοψε εισιτήρια αξίας 23,5 εκατομμυρίων δολαρίων.
Διαβάστε περισσότερα...

Το ταχύτερο τρένο στον κόσμο εγκαινίασε η Κίνα


Μια υπερταχεία που κινείται με μέση ταχύτητα 350 χιλιομέτρων ανά ώρα, η ταχύτερη σιδηροδρομική σύνδεση του κόσμου, εγκαινιάστηκε το Σαββατοκύριακο ως τμήμα μιας γραμμής που θα συνδέει τελικά το Γκουαγκζού, έναν εμπορικό κόμβο στα νότια της Κίνας, με την πρωτεύουσα Πεκίνο.

Η υπερταχεία καλύπτει την απόσταση των 1.069 χιλιομέτρων από το Γκουαγκζού στο Γούχαν σε τρεις ώρες, από 10,5 με το προηγούμενο τρένο της γραμμής, αναφέρει το πρακτορείο Xinhua και αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Το τρένο μπορεί να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 394,2 χλμ/ώρα» δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Μεταφορών. Συγκριτικά, η μέση ταχύτητα για τις ιαπωνικές υπερταχείες είναι τα 243 χλμ/ώρα και για τις ιαπωνικές τα 277 χλμ/ώρα.
Η Κίνα είχε πάντως εγκαινιάσει το 2004 ένα ακόμα ταχύτερο τρένο που βασίζεται στη νεώτερη τεχνολογία μαγνητικής αιώρησης (maglev) με μέγιστη ταχύτητα γύρω στα 500 χλμ/ώρα. Όμως η γραμμή, ανάμεσα στο αεροδρόμιο και τον κεντρικό σταθμό της Σαγκάης, έχει μήκος μόλις 20 χλμ και περιορίζει τη μέση ταχύτητα κάτω από τα 250 χλμ/ώρα.
Το Πεκίνο συνεχίζει τώρα την υλοποίηση ενός φιλόδοξου σχεδίου που θα αυξήσει το μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου από τα 86 στα 120 χιλιάδες χιλιόμετρα και να το καταστήσει έτσι το δεύτερο μεγαλύτερο μετά των ΗΠΑ.
Το δίκτυο θα βασίζεται σε τεχνολογία που αναπτύσσεται σε συνεργασία με ξένες εταιρείες όπως η Siemens, η Bombardier και η Alstrom.
Διαβάστε περισσότερα...

3.000 μνημεία κινδυνεύουν στην Ήπειρο


Η αντισεισμική προστασία των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Ηπείρου είναι, όπως επισημαίνουν αρχαιολόγοι, σχεδόν ανύπαρκτη.

Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στον «Π.Λ.» του προϊσταμένου της Εφορείας Νεοτέρων Μνημείων Ηπείρου αρχιτέκτονα Σπύρου Πανταζή, ο οποίος επεσήμανε ότι πολλά από τα 3000 μνημεία στην περιοχή μας (εκκλησίες, νερόμυλοι, βρύσες κ.λπ.) κινδυνεύουν με κατάρρευση, ακόμη και από έναν μικρής έντασης σεισμό. Χρειάζεται να προχωρήσει, σύμφωνα με τον κ. Πανταζή, «η συντήρηση των μνημείων αυτών, τα οποία μέχρι τώρα σκεπάζει πέπλο αδιαφορίας, καθώς και η κατηγοριοποίηση τους σε σχέση με τη σπουδαιότητα και τον «αποδεκτό βαθμό» σεισμικής βλάβης τους».
Να σημειωθεί ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων κάνει κάποιες προσπάθειες αναστήλωσης των μνημείων (εκκλησιαστικών και διάφορων άλλων), όμως δεν έχει αρκετά χρήματα στην διάθεση της γι' αυτό το σκοπό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Δήμους.
Τα μνημεία, ωστόσο, χρειάζονται προστασία. Αφού το κράτος δεν μπορεί, οι τοπικοί φορείς, Αδελφότητες και Πολιτιστικοί Σύλλογοι, οφείλουν να δραστηριοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Δηλαδή αντί να δαπανούν χρήματα για παρεμβάσεις μικρής σημασίας ή για χορούς και πανηγύρια, να προσανατολιστούν στην προστασία και ανάδειξη των μνημείων...

Όπως επισημαίνει ο καθηγητής σεισμολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κώστας Μακρόπουλος, «ένας από τους κύριους κινδύνους που απειλούν τα μνημεία μας είναι ο σεισμός, ο οποίος αποτελεί την καταστροφικότερη αιτία από όλους τους άλλους παράγοντες. Η επιτυχής αντιμετώπισή του είναι συνάρτηση των μέτρων που θα ληφθούν».
Και προσθέτει: «Στις περισσότερες περιπτώσεις προγενέστεροι σεισμοί έχουν ήδη προκαλέσει μικρές ή μεγάλες βλάβες στο μνημείο, η συσσώρευση των οποίων ενδέχεται να μειώνει δυσπροβλέπτως την διαθέσιμη αντισεισμικότητά του».
Ακόμη επισημαίνει ότι «η τρωτότητα εκφράζει την συμπεριφορά (απόκριση) του μνημείου σε σεισμικό γεγονός αγνώστων χαρακτηριστικών, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα προσδιορισμού της κατασκευής. Συνεκτιμώνται η τυχαία φύση της σεισμικής δράσης και οι ιδιότητες της κατασκευής που επηρεάζουν την σεισμική της απόκριση».

Η ανάγκη σύνταξης ενός κανονιστικού κειμένου για τον αντισεισμικό σχεδιασμό των επεμβάσεων στα μνημεία, θεωρείται πλέον απαραίτητο.
Όσον αφορά στην αντισεισμική προστασία των μνημείων, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η επιλογή του σχετικού σχεδιασμού «περνάει μέσα από τη σύγχρονη θεώρηση όλων των υπεισερχόμενων μνημειακών και κοινωνικών αξιών, με κατάλληλους κάθε φορά συντελεστές βαρύτητας», τους οποίους «υπαγορεύει η πολιτιστική, ηθική και πολιτική συγκυρία κάθε εποχής και κάθε χώρας».
Ακόμη πρέπει να αναληφθεί η ευθύνη των ενδεχόμενων συνεπειών από την πιθανή υπέρβαση του εκάστοτε σεισμικού σχεδιασμού.
Πιο απλά... να μη ρίχνει τις ευθύνες ο συντηρητής ή ο αρχαιολόγος στον πολιτικό μηχανικό και το αντίθετο
Μάλιστα σε ορισμένες χώρες «απαλλάσσονται» οι τεχνικοί από τον υπολογισμό των σχετικών επεμβάσεων στο μνημείο, «οι οποίες έτσι παραμένουν σε μία στάθμη απλής "βελτίωσης"».

Εδώ εννοείται κυρίως η συζήτηση (όχι μόνο επιστημονική αλλά και ιδεολογική - πολιτική) για το αν και σε ποιο βαθμό πρέπει να γίνει οποιαδήποτε επέμβαση σε ένα μνημείο.
Γι΄ αυτό και αναγνωρίζεται «η ανάγκη μιας πιο θεσμοθετημένης μεθοδολογίας για την επιλογή της σεισμικής δράσης σχεδιασμού κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη σοβαρότατα τις μνημειακές αξίες αλλά και την αξία της ανθρώπινης ζωής και των κοινωνικών χρήσεων».

proinoslogos

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Το Μεγάλο Βραβείο στον Νάνο Βαλαωρίτη


Ο Νάνος Βαλαωρίτης, από τους μεγαλύτερους εν ζωή σύγχρονους ποιητές με διεθνή αναγνώριση, μία από τις πιο αυθεντικές και πρωτότυπες φωνές της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά κι ένας ασυμβίβαστος άνθρωπος, τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Αυτή η βράβευση-αναγνώριση, αν και με καθυστέρηση, ήταν μια οφειλή της πολιτείας στον 88χρονο σήμερα ποιητή της αυτόματης γραφής, που σε όλη την πορεία του ακολουθεί έναν διαχρονικό υπερρεαλισμό.
Ο δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη είναι μια πολύπλευρη και πολυσχιδής προσωπικότητα. Η ποίηση, ο κριτικός στοχασμός, η αφηγηματική πεζογραφία και θεατρική γραφή, στα ελληνικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά, αποτελούν τις βασικές κατευθύνσεις στις οποίες εκτυλίσσεται η πνευματική του δραστηριότητα. Μέσα σ' αυτήν και η ζωγραφική...

Γεννημένος στη Λοζάνη της Ελβετίας, από το 1939, οπότε εμφανίζεται στον χώρο της ποίησης, μέχρι σήμερα βρίσκεται σε πνευματική εγρήγορση, με ένα πλούσιο ποιητικό, πεζογραφικό, δοκιμιακό και μεταφραστικό έργο. Γράφει ασταμάτητα και ενδιαφέρεται για τα κοινά - τα τελευταία χρόνια εντάχθηκε στους Οικολόγους Πράσινους. Η γνωριμία του στο Παρίσι με τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές, αλλά και με τον Ανδρέα Εμπειρίκο, υπήρξε καθοριστική. Στην περίοδο της Χούντας αυτοεξορίστηκε στην Αμερική, όπου δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο (1968-1996).
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα - τρία Κρατικά Βραβεία (το πρώτο το αρνήθηκε). Το 1976 αρνήθηκε την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ποιοι είναι οι νικητές των υπόλοιπων Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας, τα οποία αποφασίστηκαν από την αρμόδια κριτική επιτροπή, την Τρίτη το βράδυ, μαζί με την τελική σορτ λιστ: Το Βραβείο Μυθιστορήματος, ο Γιάννης Ατζακάς, για το εξαιρετικό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του «Θολός βυθός» (Αγρα), με το οποίο αναπλάθει και αναστοχάζεται τις εμπειρίες του ως παιδιού του εμφυλίου στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης.
Το Βραβείο Ποίησης, ο Λευτέρης Πούλιος, από την ποιητική γενιά του 70, για τη συλλογή του «Τελευταία πράξη» (Κέδρος). Το Βραβείο Διηγήματος, εξ ημισείας ο Αργύρης Χιόνης («Οριζόντιο ύψος», Κίχλη) και ο Τόλης Νικηφόρου («Ο δρόμος για την Ουρανούπολη», Νεφέλη).
Το Βραβείο Δοκιμίου, ο Χρήστος Ρουμελιωτάκης για τις «Ασκήσεις αυτογνωσίας» (Τυπωθήτω, Γκούντεμπεργκ). Το Βραβείο Μαρτυρίας-Χρονικού, η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου για το «Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο. Η δίκη της «Επιθεώρησης Τέχνης» το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου» (Καστανιώτης).
Τέλος, το Βραβείο Λογοτεχνικού Περιοδικού απονέμεται σε δύο περιοδικά της επαρχίας, τον «Πόρφυρα» (Κέρκυρα) και το «Εντευκτήριο» (Θεσσαλονίκη).

ethnos

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Βηθλεέμ...



Ένας μικρός παλαιστίνιος ανάβει ένα κερί στην Εκκλησία της Γεννήσεως στην Βηθλεέμ. UPI/Debbie Hill



Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στα Βαλκάνια


Οι ημέρες των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένες στην παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα. Τα Χριστούγεννα εορτάζονται με διάφορους τρόπους στις βαλκανικές χώρες, με τα ξεχωριστά ήθη και τα έθιμα του κάθε τόπου να "χρωματίζουν" τις γιορτινές ημέρες και να αποτελούν "όαση" χαράς για μικρούς και μεγάλους.

Στη Ρουμανία, την παραμονή των Χριστουγέννων, στους δρόμους αντηχούν οι χαρούμενες φωνές μικρών αλλά και … μεγαλύτερων που ψάλλουν τα κάλαντα. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιοχές τα κάλαντα αναφέρονται στον Τραϊανό, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα που κατέλαβε τη Δακία το 106 μ.Χ.
Οι παρέες των "καλαντάδων" γυρίζουν τα σπίτια και μοιράζονται ό,τι τους προσφέρουν οι σπιτονοικοκύρηδες: καρύδια, μήλα και τοπικά εδέσματα, όπως αλμυρά κουλουράκια...

Ένα άλλο έθιμο που διατηρούν οι "καλαντάδες" είναι ότι κρατούν ένα αστέρι- που συμβολίζει το άστρο της Βηθλεέμ- όταν ψάλλουν τα κάλαντα. Το αστέρι φέρει χρωματιστά χαρτιά και καμπανούλες, ενώ έχει και παραστάσεις αγγέλων και τα κάλαντα με το αστέρι αντηχούν στα δρομάκια από τις 24 μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου. Την ημέρα των Χριστουγέννων το ψωμί μπαίνει κάτω από το τραπέζι για να φέρει καλοτυχία στο σπίτι και το γουρουνόπουλο αποτελεί το κυρίως χριστουγεννιάτικο γεύμα.

Στη Βουλγαρία, η έναρξη του εορτασμού των Χριστουγέννων είναι η 22η Δεκεμβρίου, ημέρα που γιορτάζεται ο άγιος Ιγνάτιος. Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, η ημέρα αυτή είναι η αρχή της νέας χρονιάς, άρα είναι πολύ σημαντικό το ποδαρικό στο σπίτι να γίνει από έναν άνθρωπο που θα φέρει γούρι. Ο δανεισμός αποφεύγεται την ημέρα του αγίου Ιγνατίου, ώστε ο πλούτος να μείνει στο σπίτι όλο το νέο έτος.

Ανήμερα τα Χριστούγεννα διεξάγεται η τελετή των "Koleduvane", όπου νεαρά αγόρια, μεταμφιεσμένα, ψάλλουν τα κάλαντα και εύχονται υγεία και ευτυχία. Τα Χριστούγεννα ετοιμάζεται ένα ειδικό ψωμί (όπως η βασιλόπιτα της Πρωτοχρονιάς), όπου τοποθετείται ένα νόμισμα και το βράδυ κόβεται από τον ιδιοκτήτη και μοιράζεται στα μέλη της οικογένειας, αφού πρώτα ορισμένα κομμάτια κοπούν για την Παναγία και το σπίτι. Οι στάχτες από τα τζάκια που καίνε σκορπίζονται στα χωράφια για να φέρουν καρποφορία σύμφωνα με τις βουλγαρικές δοξασίες.

Στη Βουλγαρία δεν βάζουν ποτέ κρέας στο τραπέζι παραμονή των Χριστουγέννων, μόνο ανήμερα και φτιάχνουν επτά διαφορετικά πιάτα φαγητού την παραμονή των Χριστουγέννων, όπως ντολμαδάκια με κληματόφυλλα και ρύζι, βρασμένα φασόλια και πιπεριές, μαμαλίγκα-ψωμί από καλαμποκάλευρο. Δεν μαζεύουν ποτέ το τραπέζι που φάγανε πριν από τα Χριστούγεννα και αφήνουν το τζάκι αναμμένο μέχρι να ξημερώσει.

Στην Κροατία, η εορταστική περίοδος αρχίζει στις 6 Δεκεμβρίου, οπότε γιορτάζεται ο Άγιος Νικόλαος και στις 13 Δεκεμβρίου, την ημέρα της Αγίας Λουκίας. Ο Άγιος Νικόλαος φέρνει δώρα στα παιδιά που δεν έκαναν αταξίες όλη τη χρονιά. Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι κοσμεί ένα κομμάτι σανό με μία κόκκινη κορδέλα και ένα μήλο, που συμβολίζει τη γονιμότητα. Το σανό, μετά τις γιορτές, το ταΐζουν στα ζώα, σύμφωνα με τα έθιμα. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται με καρύδια, γλυκά, κεριά και γυάλινα παιχνίδια.

Στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο τα Χριστούγεννα κόβουν ένα ψωμί με νόμισμα που ονομάζεται "cesnica" (τσέσνιτσα) και όποιος τύχει το φλουρί έχει καλοτυχία για τη νέα χρονιά. Στο τραπέζι σκορπούν άχυρα, όπως και στην Κροατία, για να υπάρχει υγεία. Την παραμονή των Χριστουγέννων επίσης αγοράζουν μια βελανιδιά για να την κάψουν στο τζάκι ώστε να φέρει τύχη.

Στη Σλοβενία κυριαρχούν τα κάλαντα αλλά και το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ενώ κόβουν επίσης ψωμί-βασιλόπιτα "potica" (πότιτσα) για υγεία και καλοτυχία.

Στην ΠΓΔΜ, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με το παλαιό ημερολόγιο και στις 5 Δεκεμβρίου στήνονται φωτιές, οι παρέες πίνουν και χορεύουν, ενώ κόβουν και τη λαγάνα με το φλουρί. Την επόμενη μέρα, που ονομάζεται Μπάντνικ, τα παιδιά ψάλουν τα κάλαντα και το βράδυ ξανακόβουν πίτα με τυχερό νόμισμα. Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 7 Ιανουαρίου.

Στην Αλβανία, όπως και στη Βουλγαρία, παλιά το φλουρί τοποθετούνταν στον μπακλαβά αλλά σήμερα υπάρχει η βασιλόπιτα, ενώ το φαγητό των Χριστουγέννων ήταν πιλάφι με αρνί και σήμερα κυριαρχεί η γαλοπούλα ως κύριο πιάτο. Στην Αλβανία στολίζουν δέντρο και τα παιδιά ψάλλουν τα κάλαντα όπως στις περισσότερες χώρες των Βαλκανίων.

Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη συναντάμε, επίσης, τα κάλαντα και το στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, ενώ ανήμερα τα Χριστούγεννα στο τραπέζι υπάρχει μοσχαρίσιο κρέας, πίτες και γλυκά.

Ανεξάρτητα από το πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα σε κάθε μια από τις χώρες της Βαλκανικής, η ευχή είναι μία: "Ευχές σε όλους για χαρούμενες γιορτές και στον καινούργιο χρόνο πάμπλουτοι να 'στε στη χαρά και πάμφτωχοι στον πόνο".


ana-mpa.

Διαβάστε περισσότερα...

Φωτογραφίες από τα Βαλκάνια στην Κωνσταντινούπολη

..
Στην Κωνσταντινούπολη -Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2010- στρέφεται από τις πρώτες κιόλας ημέρες του νέου χρόνου το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά, το ΕΙΠ εγκαινιάζει τις πολιτιστικές ανταλλαγές της νέας χρονιάς με τη γειτονική χώρα.

Στις 9 Ιανουαρίου παρουσιάζει τη φωτογραφική έκθεση «Φως και Σκιές στα Βαλκάνια» στην Αίθουσα Τέχνης του Δήμου Beyoğlu που βρίσκεται στην πολύ γνωστή οδό Ιστικλάλ του κέντρου της Κωνσταντινούπολης.
Είναι η πρώτη έκθεση της χρονιάς, προέρχεται από την Ελλάδα, οργανώνεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού σε συνεργασία με την Αίθουσα Τέχνης του Δήμου Beyoğlu και αποτελεί μέρος του προγράμματος του Δήμου Beyoğlou «Έτος 2010, Διαπολιτισμικός Διάλογος για την Τέχνη»...

Η έκθεση στόχο έχει την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου και τη διασφάλιση της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Έχει, ήδη, παρουσιαστεί το 2009 στο Βελιγράδι και το Βουκουρέστι. Οκτώ φωτογράφοι από ισάριθμες χώρες των Βαλκανίων δείχνουν με τις φωτογραφίες τους την ιδιαιτερότητα κάθε λαού, τις σύγχρονες τάσεις της δημιουργίας, τη ζωή και τις ιστορικές εξελίξεις σε μια περιοχή που συνεχώς μεταβάλλεται.
Συμμετέχουν οι φωτογράφοι Μπέβις Φούσσα (Αλβανία), Τιμουρτάς Ονάν (Τουρκία). Νίνα Νικόλοβα (Βουλγαρία), Μίλομιρ Κοβάτσεβιτς (Βοσνία), Στέλιος Ευσταθόπουλος (Ελλάς), Στάνκο 'Aμπατζιτς (Κροατία), Βιρτζίλ Μλέσσνιτσα (Ρουμανία), Ίμρε Σάμπο (Σερβία).

Διαβάστε περισσότερα...

ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ



Το τελευταίο αντίο στον Χρήστο Λαμπράκη θα πουν σήμερα στη μία το μεσημέρι, στο Α΄ Νεκροταφείο, η οικογένειά του, ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος, άνθρωποι του πολιτισμού, των τεχνών και των γραμμάτων. Στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών θα ψαλεί η εξόδιος ακολουθία και όλοι όσοι τον αγάπησαν, εκτίμησαν το ήθος και την εντιμότητά του, την πίστη του σε αρχές και αξίες θα είναι εκεί για να τον αποχαιρετήσουν. Ο «πατριάρχης» του Τύπου και πρύτανης της δημοσιογραφίας... φεύγει για το μεγάλο ταξίδι. Ο δημοσιογραφικός κόσμος, για τον οποίο τόσο πάλεψε επί πολλές δεκαετίες, τον αποχαιρέτησε χθες με εκτενή αφιερώματα που δημοσιεύθηκαν από το σύνολο των καθημερινών εφημερίδων. Οι αναφορές ήταν πολλές για τον ακάματο εργάτη του Τύπου και του πολιτισμού. Η είδηση του θανάτου του Χρήστου Λαμπράκη ήταν σε όλα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και δεν ήταν λίγες οι επισημάνσεις για το «τέλος εποχής».



Διαβάστε περισσότερα...

Σπίτι από την εποχή του Ιησού ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στη Ναζαρέτ


Λίγες μόνο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, αρχαιολόγοι στο Ισραήλ ανακάλυψαν για πρώτη φορά τα ερείπια ενός σπιτιού που πιθανότατα βρισκόταν στην ίδια γειτονιά όπου μεγάλωσε ο Ιησούς.

«Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μέρος με το οποίο ήταν εξοικειωμένοι ο Ιησούς και οι σύγχρονοί του. Ο νεαρός Ιησούς ίσως έπαιζε γύρω από αυτό το σπίτι με τους ξαδέλφους και τους φίλους του. Είναι μια λογική υπόθεση» εκτιμά η Γιαρντένα Αλεξάντρ, διευθύντρια ανασκαφών στην Εφορεία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.
Η ομάδα της Αλεξάντρ έφερε στο φως τα ερείπια ενός τοίχου, μια κρυψώνας, μιας αυλής και ενός συστήματος υδροδότησης που συνέλεγε το βρόχινο νερό από τη στέγη. Μέχρι στιγμής έχουν αποκαλυφθεί 80 τετραγωνικά μέτρα του κτίσματος, η πραγματική του έκταση όμως ίσως ήταν πολύ μεγαλύτερη...

Λίγες μόνο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, αρχαιολόγοι στο Ισραήλ ανακάλυψαν για πρώτη φορά τα ερείπια ενός σπιτιού που πιθανότατα βρισκόταν στην ίδια γειτονιά όπου μεγάλωσε ο Ιησούς.
«Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μέρος με το οποίο ήταν εξοικειωμένοι ο Ιησούς και οι σύγχρονοί του. Ο νεαρός Ιησούς ίσως έπαιζε γύρω από αυτό το σπίτι με τους ξαδέλφους και τους φίλους του. Είναι μια λογική υπόθεση» εκτιμά η Γιαρντένα Αλεξάντρ, διευθύντρια ανασκαφών στην Εφορεία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.
Η ομάδα της Αλεξάντρ έφερε στο φως τα ερείπια ενός τοίχου, μια κρυψώνας, μιας αυλής και ενός συστήματος υδροδότησης που συνέλεγε το βρόχινο νερό από τη στέγη. Μέχρι στιγμής έχουν αποκαλυφθεί 80 τετραγωνικά μέτρα του κτίσματος, η πραγματική του έκταση όμως ίσως ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Οι αρχαιολόγοι βεβαιώθηκαν ότι πρόκειται για οικία εβραϊκής οικογένειας όταν ανακάλυψαν αγγεία κατασκευασμένα από πηλό και κιμωλία -οι εβραίοι της Γαλιλαίας είναι γνωστό ότι θεωρούσαν πως η κιμωλία εξάγνιζε το νερό και τα τρόφιμα που φυλάσσονταν σε αυτά τα σκεύη.
Επιπλέον, τα θραύσματα χρονολογούνται στην εποχή του Ιησού, από τον 1ο αιώνα π.Χ μέχρι τον 1ο αιώνα μ.Χ.
Η απουσία γυάλινων σκευών και εισαγόμενων προϊόντων υποδηλώνει ότι οι ιδιοκτήτες του σπιτιού ήταν μάλλον απλοί άνθρωποι. Πράγματι, η Ναζαρέτ εκείνης της εποχής ήταν ένα φτωχικό χωριουδάκι των 50 οικογενειών, το οποίο ήταν μάλλον αδιάφορο για τους Ρωμαίους και γλίτωσε έτσι τις επιθέσεις.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πάντως την καμουφλαρισμένη είσοδο μιας σπηλιάς που προοριζόταν πιθανώς για καταφύγιο, όπως συνέβαινε με αντίστοιχες κρυψώνες στο γειτονικό βιβλικό χωριό της Κανά, όπου οι εβραίοι συγκρούονταν με τους Ρωμαίους.
Την εποχή που χτίστηκε το σπίτι δεν υπήρχαν βέβαια ούτε χριστιανοί ούτε μουσουλμάνοι. Στη σημερινή Ναζαρέτ των 65.000 κατοίκων, τη μεγαλύτερη αραβική πόλη στο βόρειο Ισραήλ, οι μουσουλμάνοι είναι διπλάσιοι από τους χριστιανούς.
Μέχρι σήμερα, τα μόνα ευρήματα από την εποχή του Ιησού στην πόλη ήταν λίγες ταφικές σπηλιές που έδιναν μια εικόνα για τον πληθυσμό της αρχαίας κοινότητας, ανέφερε η Αλεξάντρ.
Τα νέα ευρήματα θα μείνουν ανοιχτά για το κοινό ως τμήμα ενός νέου χριστιανικού κέντρου της γαλλικής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας το οποίο χτίζεται ίδιο σημείο -το αρχαίο σπίτι ανακαλύφθηκε κατά τις εργασίες θεμελίωσης.

Διαβάστε περισσότερα...

Τιμητική διάκριση για την ερευνήτρια Κ. Χαρβάτη στις ΗΠΑ


Η διαπρεπής Ελληνίδα ερευνήτρια Δρ. Κατερίνα Χαρβάτη (με καταγωγή από την Ήπειρο) τιμήθηκε από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS).

Οι έρευνές της ανατρέπουν παγιωμένες αντιλήψεις και δίνουν την πιο πειστική, ως σήμερα, απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται με την εξέλιξη του σύγχρονου ανθρώπου. Ο λόγος, για την καθηγήτρια Παλαιοανθρωπολογίας, Δρ. Κατερίνα Χαρβάτη, η οποία τιμάται με τον τίτλο «Fellow» από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (American Association of the Advancement of Science- AAAS).
Ο τιμητικός αυτός τίτλος της AAAS, που εκδίδει και το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Science», απονέμεται σε αναγνώριση της συμβολής της Κατερίνας Χαρβάτη στην Παλαιοανθρωπολογία, ιδίως σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη και την παγκόσμια διάδοση της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Η απονομή του τίτλου θα γίνει κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίασης της AAAS, στις 20 Φεβρουαρίου 2010, στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ...

Σημειώνεται ότι, με την ερευνητική μέθοδο της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας, που ανέπτυξε η διαπρεπής Ελληνίδα ερευνήτρια (σ.σ.μια τεχνική απεικόνισης που προσφέρει νέες δυνατότητες στην ανάλυση και ερμηνεία των ανθρωπίνων απολιθωμάτων και της ανθρώπινης εξέλιξης), αναλύθηκε για πρώτη φορά η μορφολογία του περίφημου κρανίου Hofmeyr.
Η έρευνα αυτή της επίλεκτης, διεθνούς ομάδας γεωλόγων, αρχαιολόγων, βιολόγων και ανθρωπολόγων, στην οποία συμμετείχε ως βασικό στέλεχος η Δρ. Χαρβάτη, απέδειξε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος στην Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία και την Αμερική προέρχεται από την Αφρική και όχι για παράδειγμα από τους Νεάντερταλ, όπως πίστευαν μέχρι τότε στην Ευρώπη. Η εργασία είχε επιλεγεί από το TIME Magazine μεταξύ των TOP 10 επιστημονικών ανακαλύψεων το 2007.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, η κ. Χαρβάτη κατέχει την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας, όπου αυτό τον καιρό στήνει το εργαστήριο Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Το εργαστήρι, με την υποστήριξη του πανεπιστημίου, που την «κέρδισε» από το διεθνούς φήμης γερμανικό Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck, όπου εργαζόταν τα τελευταία χρόνια, αποκτά εξοπλισμό αιχμής (μηχανήματα σάρωσης επιφανειών με λέιζερ, ψηφιοποίησης, αξονικό τομογράφο κ.ά.) για την ανάλυση ανθρωπίνων απολιθωμάτων.
Παράλληλα, η Δρ. Χαρβάτη συνεχίζει τις συνεργασίες που έχει εδώ και χρόνια με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπως και με την ελληνική Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Σημαντικό αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν η ανάλυση των ισότοπων στροντίου ενός δοντιού, 40.000 ετών που βρέθηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην θέση Λακωνίς Γυθείου. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων, που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Archaeological Science, έδωσαν την πρώτη άμεση μαρτυρία, σε παγκόσμιο επίπεδο, για τις νομαδικές κινήσεις των Νεάντερταλ.
/
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Η Κατερίνα Χαρβάτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 από γονείς με καταγωγή την Ήπειρο. Το 1988 πέρασε στην Νομική Αθηνών, γρήγορα όμως αντιλήφθηκε ότι δεν είναι αυτό που ήθελε να κάνει. Τελικά, αποφασίζει να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου παίρνει το πρώτο της πτυχίο στην Βιολογική Ανθρωπολογία από το Columbia University.
Συνέχισε το διδακτορικό της στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης και στο Πανεπιστήμιο City University of New York. Διατέλεσε λέκτορας στα Hunter και Lehman Colleges και από το 2001-2004 επίκουρη καθηγήτρια στο New York University. Διετέλεσε μόνιμη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck, της Λειψίας έως τον Οκτώβριο του 2009, όταν ανέλαβε την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας.
Στην Ελλάδα, έχει συμμετάσχει σε πολλές ανασκαφές στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο, ενώ από το 2004 έως το 2006 διηύθυνε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στη Βόρεια Ελλάδα (Ανατολική Μακεδονία), σε συνεργασία με την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Έχει δίκιο ο Βαρθολομαίος


Εντυπωσιακή στήριξη στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο παρέχουν τα τουρκικά ΜΜΕ, μετά το θόρυβο που ξέσπασε από τη συνέντευξη του κ. Βαρθολομαίου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS και τη δριμεία αντίδραση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.

Μεγάλες εφημερίδες της Τουρκίας δικαιώνουν τις αιτιάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη και καλούν την Άγκυρα να αποδεχθεί τα πάγια αιτήματά του.
«Δεν έχει άδικο»
Έτσι, ο αρθρογράφος της «Χουριέτ» Οκτάι Εκσί σημειώνει ότι «η πιο βαριά κουβέντα του Βαρθολομαίου ήταν ότι ορισμένες φορές αισθάνεται σαν να σταυρώνεται. Έχει μήπως άδικο; Όχι, δεν έχει καθόλου άδικο», συμπληρώνοντας ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης «έχει συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εγώ να σας πω πέντε, εσείς πείτε δέκα φορές...

Γνωρίζουμε ότι σε κάθε συνάντηση ο Βαρθολομαίος επανέλαβε τα ίδια πράγματα. Ανοίξτε τη Θεολογική Σχολή, αναγνωρίστε την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου και επιστρέψτε στα ελληνικά κοινωφελή ιδρύματα τις ακίνητες περιουσίες τους που έχουν περιέλθει στο τουρκικό Δημόσιο. Αυτά ήταν τα αιτήματά του. Φαίνεται ότι κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν ο εμπαιγμός της μορφής “έχει ο Θεός” και “θα δούμε”».
«Αισθάνεται έτσι»
Από την πλευρά του, ο Τζενγκίζ Τσαντάρ της «Ραντικάλ» τονίζει ότι «αφήνοντας κατά μέρος το αν έχει υπερβάλει, πρέπει να δούμε για ποιο λόγο τα είπε αυτά». Συμπληρώνει, δε, ότι «πριν από 100 χρόνια, στα εδάφη αυτά ζούσαν 2 εκατομμύρια Έλληνες Ορθόδοξοι. Από αυτούς το 1,5 εκατομμύριο έφυγε με την ανταλλαγή πληθυσμών. Και από τους 150.000 Ελληνες που παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη -η μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν πολίτες της Τουρκίας- οι περισσότεροι έφυγαν σταδιακά μετά τις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Σήμερα μπορούμε να κάνουμε λόγο για 2.000 - 4.000 Έλληνες στην Πόλη. [...] Προσθέστε σε αυτά και το γεγονός ότι παραμένει κλειστή η Θεολογική Σχολή στη Χάλκη. Πώς περιμένατε να αισθανθεί ο Βαρθολομαίος, που γεννήθηκε στην Τουρκία, υπηρέτησε εδώ τη στρατιωτική του θητεία και από το 1991 είναι Πατριάρχης;».
«Πρέπει να τον ακούσουμε»
Ταυτόχρονα, ο γνωστός ο αρθρογράφος της «Πόστα» Μεχμέτ Αλί Μπιράντ υπογραμμίζει ότι «ο Πατριάρχης συνήθως είναι πολύ προσεκτικός. Φροντίζει να μην έρχεται αντιμέτωπος με τις τουρκικές κυβερνήσεις και πάντα υπερασπίζεται την Τουρκία. Εάν τούτη τη φορά προβαίνει σε αυτή τη σκληρή δήλωση, θα πρέπει να τον ακούσουμε. Το κράτος, μην τηρώντας τους λόγους του και εμπαίζοντας εδώ και 38 χρόνια ένα τουρκικό ίδρυμα, έχει σταυρώσει τον Πατριάρχη».
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Παραδόθηκε η αίτηση για ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ


Ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς παρέδωσε την Τρίτη στον προεδρεύοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρωθυπουργό της Σουηδίας, Φρέντερικ Ράινφελτ την αίτηση της χώρας του για ένταξη στην Ε.Ε.

Ο κ. Τάντιτς, μετά την τελετή παράδοσης της αίτησης που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη, τόνισε ότι για τη Σερβία η σημερινή είναι «ιστορική μέρα»
Τη δεκαετή περίοδο από την εδραίωση της δημοκρατίας, κύριος στόχος των δημοκρατικών δυνάμεων της Σερβίας ήταν να οδηγήσουν τη χώρα στην Ε.Ε., υπογράμμισε ο κ. Τάντιτς. Το στόχο είχε θέσει πρώτος ο δολοφονηθείς πρωθυπουργός Ζόραν Τζίντζιτς, ανέφερε ο πρόεδρος της Σερβίας. Ο κ. Τάντιτς εξέφρασε την πεποίθηση ότι τα επόμενα χρόνια η Σερβία θα εκπληρώσει όλους τους όρους για την ένταξη στην Ε.Ε...

«Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες με στόχο τη σύλληψη όλων των κατηγορούμενων για εγκλήματα πολέμου», τόνισε.
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας εκτίμησε ότι η Σερβία με την υποβολή της αίτησης για τη χορήγηση καθεστώτος υποψήφιας προς ένταξη χώρας "έκανε ένα ιστορικό βήμα".
«Αποδεικνύεται η ισχυρή αποφασιστικότητα της σερβικής κυβέρνησης και η ευρεία υποστήριξη που παρέχει ο λαός της Σερβίας στο στόχο της ένταξης της χώρας στην Ε.Ε.», πρόσθεσε ο κ. Ράινφελτ.
Ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιος για τη Διεύρυνση, Όλι Ρεν, ο οποίος από τις Βρυξέλλες ταξίδεψε στη Στοκχόλμη για να παραστεί στην τελετή, τόνισε ότι η παράδοση της αίτησης από τη Σερβία αποτελεί το κορυφαίο γεγονός της εξάμηνης σουηδικής προεδρίας που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαίρεται για τη μελλοντική συνεργασία με τη Σερβία.

Διαβάστε περισσότερα...

Κωνσταντίνος Βολανάκης, ο ποιητής της θάλασσας



Το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος σε συνεργασία και με αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη παρουσιάζει Έκθεση Ζωγραφικής με θέμα:
«Κωνσταντίνος Βολανάκης, ο ποιητής της θάλασσας» στους νέους διαμορφωμένους χώρους του Ναυτικού Μουσείου.

Πρόθεση των εκθετών είναι η παρουσίαση ορισμένων από τα σημαντικότερα έργα του καλλιτέχνη που ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού στο πλαίσιο μιας επανεκτίμησης του έργου του μεγάλου Έλληνα θαλασσογράφου. Το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος είναι ο ιδανικός τόπος για την παρουσίαση αυτή...

Πρόκειται για την πρώτη έκθεση έργων του Κωνσταντίνου Βολανάκη στην Αθήνα, της δεσπόζουσας αυτής μορφής της νεοελληνικής ζωγραφικής του 19ουαιώνα. Η θάλασσα, τα πλοία και τα λιμάνια υπήρξαν από πολύ νωρίς πηγή έμπνευσής του και αποτέλεσαν αντικείμενο πλήθους έργων του.

Η πρόθεση να αποδοθεί η ατμόσφαιρα του τόπου και της ώρας συνοδεύεται από τη σπουδή του σκάφους. Σημαντική είναι η επίσης η θέση της λιμενογραφίας στο έργο του Βολανάκη. Όχι μόνο πραγματεύτηκε τους γνωστούς τύπους, αλλά και εισήγαγε πλήθος παραλλαγών με τις οποίες πέτυχε τη διεύρυνση και πλήρη αξιοποίηση του θέματος.

Οι παράγοντες που συνέβαλαν στην αφθονία των σχετικών πινάκων είναι η επάνοδος του Βολανάκη από το Μόναχο στην Ελλάδα (1883), η οποία συμπίπτει με την ανάπτυξη της ναυτιλίας, την οργάνωση των ναυτικών πόλεων και λιμανιών, καθώς και εγκατάσταση του στον Πειραιά, τόπο εντατικής μελέτης της τέχνης του. Στην Έκθεση θα παρουσιαστεί μεγάλο μέρος των έργων αυτών του μεγάλου δημιουργού, προερχόμενα από ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Η ΕΚΘΕΣΗ

Η Έκθεση συμπεριλαμβάνει 62 από τις σπουδαιότερες ελαιογραφίες τού Κωνσταντίνου Βολανάκη οι οποίες προσδιορίζουν την εικαστική του διαδρομή στην Ελλάδα και αναφέρονται ακολούθως (βλ. βιογραφικό σημείωμα), όπως: «Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη», «Η ναυμαχία του Ναβαρίνου», «Η πυρπόληση του τουρκικού δικρότου στην Ερεσσό», «Η αποβίβαση της πριγκίπισσας Σοφίας στο λιμάνι του Πειραιά», «Η έξοδος του Άρεως», «Στον Κεράτιο κόλπο» και άλλα έργα όπου πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν οι ψαράδες με τις ασχολίες τους –τη μέρα και τη νύχτα-, ιστιοφόρα καΐκια και ατμόπλοια σε λιμάνια ή παλεύοντας με τα αγριεμένα κύματα.

Η έρευνα για τον εντοπισμό των έργων που εκτίθενται, ανήκει στην Επιμελήτρια της Έκθεσης, δρ Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη, Επ. Εθνικής Πινακοθήκης.

Έχει εκδοθεί πολυτελής εικονογραφημένος κατάλογος με κείμενα των: Μανόλη Βλάχου, τ. καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικού ερευνητού του έργου του Βολανάκη, Ιωάννη Παλούμπη, αντιναυάρχου Π.Ν. (ε.α.), μέλους του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος, Μαριλένας Ζ. Κασιμάτη, και προλογίζεται από την Πρόεδρο του Ναυτικού Μουσείου, Αναστασία Αναγνωστοπούλου και τον Πρόεδρο του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, Πάνο Λασκαρίδη.

Η Έκθεση θα διαρκέσει από τον Νοέμβριο 2009 εως τις 17 Ιανουάριου 2010.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιούνται ξεναγήσεις σε οργανωμένες ομάδες μαθητών και ενηλίκων ύστερα από τηλεφωνική συνεννόηση.

Ωράριο λειτουργίας της έκθεσης:
Τρίτη έως Σάββατο: 09:00 – 15:00, Κυριακή: 09:30 – 14:00
Δευτέρα, επίσημες αργίες και εορτές κλειστά

Συντελεστές της έκθεσης: Επιμέλεια έκθεσης και καταλόγου, συντονισμός:
Δρ. Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη

Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός:
RRCL Αρχιτέκτονες, Μ. Ροσιέ, Ε. Χαραλαμπίδoυ, Κ. Λασκαρίδης & Συνεργάτες Ο.Ε.

Διοικητική Υποστήριξη: Σουζάνα Λασκαρίδη, Πηνελόπη Βουγιουκλάκη, Κλεοπάτρα Ρηγάκη, Χαράλαμπος Τορτορέλης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΟΛΑΝΑΚΗ

Ο Βολανάκης γεννιέται στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 17 Μαρτίου 1837. Ως τόπος καταγωγής έχουν αναφερθεί τα χωριά «Μπολάνια» του Ηρακλείου –εξ ου και το όνομα Βολανάκης-, αλλά και το χωριό «Βολάνη» Ρεθύμνου.

Στο Ηράκλειο τελειώνει το Σχολαρχείο. Από το 1851 ως το 1855 Φοιτά στο Ελληνικό Σχολείο Ερμούπολης Σύρου όπου είχε μεταφερθεί η οικογένεια για επαγγελματικούς λόγους. Σύμφωνα με νεώτερες έρευνες, φαίνεται πως ο Βολανάκης δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις γυμνασιακές του σπουδές . Καθηγητής Ιχνογραφίας την ίδια εποχή (1851-1868) ήταν στο Ελληνικό Σχολείο όπως και στο Γυμνάσιο της Ερμούπολης ο σημαντικός ζωγράφος Ανδρέας Κριεζής (Ύδρα 1813 – μετά το1877).

Η αξιοσημείωτη αυτή σύμπτωση συνδέει αναγκαστικά τους δύο αυτούς νεοέλληνες ζωγράφους με σχέση δασκάλου-μαθητή .

Το 1856 Ταξιδεύει στην Τεργέστη όπου ήταν εγκατεστημένος ο Γεώργιος Αφεντούλης, έμπορος ζαχάρεως και αδελφός του Θεοδώρου, συζύγου της αδελφής του Πολυξένης.

Προσλαμβάνεται στο λογιστικό τμήμα της επιχείρησης. Κάτω από τα λογιστικά βιβλία, ο νεαρός Βολανάκης σκιτσάρει. Η υπόλοιπη οικογένεια μεταφέρεται στον Πειραιά, όπου ο αδελφός του Αθανάσιος ιδρύει το 1869 το πρώτο νηματουργείο και το 1873 εργοστάσιο αγγειοπλαστικής.

Ο Αφεντούλης ενθαρρύνει τον Βολανάκη να αξιοποιήσει το ταλέντο του και τον στέλνει με δική του οικονομική υποστήριξη στο Μόναχο. Το 1864 σε ηλικία 27 ετών, εγγράφεται στη Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών στο Μόναχο.

Στην παραδοσιακά φιλελληνικότερη ευρωπαϊκή αυτή πόλη, συνδέεται με τον Νικόλαο Γύζη, τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Πολυχρόνη Λεμπέση και τον Γεώργιο Ιακωβίδη. Σύντομα θα γίνει δεκτός στο απαιτητικό εργαστήριο καθηγητή Karl Theodor von Piloty. Στα πλούσια μουσεία του Μονάχου θα γνωρίσει την ολλανδική θαλασσογραφία του 17ου αιώνα και τους εκπροσώπους της ιταλικής πανοραμικής άποψης πόλεων, και θα γίνει ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της θαλασσογραφίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το 1866 προκηρύσσεται διαγωνισμός για την απεικόνιση της ναυμαχίας της Λίσσας, ναυτικού επεισοδίου κατά τη διάρκεια των πολεμικών συρράξεων μεταξύ Αυστριακών και Ιταλών με νικητές τους Αυστριακούς.

Η συμμετοχή του στον διαγωνισμό αυτό τον καθιστά ευρύτερα γνωστό. Το ίδιο έτος χρονολογείται η πρώτη θαλασσογραφία του Βολανάκη: «Ψαρόβαρκες στην παραλία της Τεργέστης».

Ένα χρόνο αργότερα βραβεύεται για τα σχέδια και τις σπουδές για τη ναυμαχία αυτή, βραβείο που του αποφέρει ένα ταξίδι σχεδόν δύο χρόνων με αυστριακό πολεμικό πλοίο στα λιμάνια της Αδριατικής, ούτως ώστε να γνωρίσει καλά τη μορφολογία του τοπίου όπου έλαβε χώρα η ναυμαχία. Πλουτίζει τις γνώσεις του μελετώντας και σχεδιάζοντας λεπτομερώς πολεμικά πλοία αλλά και όλων των ειδών τα σκάφη που ταξιδεύουν εδώ.

Κατακτά το ιδίωμα του θαλασσογράφου και πλοιογράφου.

Ο Βολανάκης εκτελεί σε ελαιογραφία το 1868 Το «Πλοίο της γραμμής ‘Κάιζερ’ στη ναυμαχία της Λίσσας», που είναι ο τίτλος που δίνει ο ίδιος στο έργο του που παρουσιάζεται στην «Ετήσια Διεθνή Έκθεση της Καλλιτεχνικής Εταιρείας» στη Βιέννη. Προκαλεί εντύπωση και αγοράζεται για το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης από τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ για 1000 φιορίνια.

Σήμερα το εξαίρετο αυτό έργο βρίσκεται στην Hofburg, στα πρώην αυτοκρατορικά ανάκτορα, στην Βιέννη. Από τη χρονιά αυτή και αργότερα αρχίζει να συμμετέχει συστηματικά σε ομαδικές εκθέσεις στο Μόναχο και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και αναδεικνύεται. Το 1874 νυμφεύεται στην Ελλάδα την Φανή Ιωάννου Χρηστίδου από τη Ζαγορά. Σύμφωνα με ορισμένες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, διορίζεται επιμελητής σε εργαστήριο της Ακαδημίας του Μονάχου.

Το 1881 εκθέτει για πρώτη φορά θαλασσογραφίες του στην Αθήνα. Το 1882 τοποθετείται στο Υπουργείο Ναυτικών το έργο του: «Η εν Σαλαμίνι ναυμαχία» Ολοκληρώνει την «Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη». Είναι το προοίμιο της ελληνικής περιόδου.

Το 1883 αποφασίζει την επιστροφή στην Αθήνα, καθώς το κλίμα του Μονάχου βλάπτει την σύζυγό του. Αποδεικνύεται ότι η επιστροφή αυτή τον έβλαψε στην επαγγελματική του εξέλιξη. Ενεργεί ώστε να διοριστεί καθηγητής του Πολυτεχνείου.

Ο Γύζης, σε μια προσπάθεια εκλογίκευσης τον προειδοποιεί: «Θα πας σ’ έναν τόπο, όπου πουλούν τις εικόνες στον Τινάνειο κήπο», εννοώντας ότι η πραγματική ζωγραφική απαξιώνεται ενώ πωλούνται αποκλειστικά λαϊκές εικονογραφήσεις στον κήπο του Πειραιά. Εγκαθίσταται στον Πειραιά όπου διατηρεί και το ατελιέ του. Εκεί διαμένει μέχρι το θάνατό του. Διδάσκει στο Σχολείο των Τεχνών (Πολυτεχνείο) ως το 1903, οπότε και παραιτείται για λόγους υγείας.

Το 1886 εκθέτει στο δημαρχείο του Πειραιά «Το λιμάνι του Πειραιά από την βασιλική προβλήτα» και στη συνέχεια συμμετέχει με έργα του σε πολλές εκθέσεις

Το 1891 εκτίθεται το έργο μεγάλων διαστάσεων: «Το λιμάνι του Πειραιά από την βασιλική προβλήτα», «Η αποβίβαση της πριγκίπισσας Σοφίας στο λιμάνι του Πειραιά» και το 1892: «Στον Κεράτιο κόλπο» με τίτλο «Κωνσταντινούπολις». Το 1896, με πρωτοβουλία διαφόρων καλλιτεχνών ιδρύεται υπό την διεύθυνση του Βολανάκη στον Πειραιά σχολή ζωγραφικής, το «Καλλιτεχνικόν Κέντρον», σε χώρους που έχει παραχωρήσει ο Δήμος Πειραιώς.

Το 1907, ο Βολανάκης πεθαίνει –φτωχός και ξεχασμένος- από τα επακόλουθα της κήλης από την οποία έπασχε. Κηδεύεται μια ημέρα αργότερα, ημέρα των Δημοτικών Εκλογών. Πέντε άνθρωποι ακολούθησαν την κηδεία.

ΝΑΥΤΙΚΟN ΜΟΥΣΕΙΟN ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ακτή Θεμιστοκλέους Φρεαττύδα, 185 37 Πειραιάς Τηλέφωνα: 210-4516264,210-4286959 Fax: 210- 45 12 277
E- mail:nme@ath.forthnet.gr web: www.hmm.gr

ΙΔΡΥΜΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ
Πραξιτέλους 169 & Μπουμπουλίνας, 185 35, Πειραιάς Τηλέφωνα:210.42.97.540-1-2, Fax: 210.42.96.024
e-mail:info@laskaridou.gr web: www.laskaridou.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η Αργοναυτική Εκστρατεία δεν ήταν μύθος

..
Χρυσό περιδέραιο που βρέθηκε σε αρχαίο τάφο στον Βόλο δείχνει ως τόπο προέλευσης του χρυσού την Κολχίδα. Ετσι, εξηγείται περίτρανα γιατί έγινε η Αργοναυτική Εκστρατεία και τι ακριβώς αντιπροσώπευε το Χρυσόμαλλο Δέρας, που απέσπασε ο Ιάσονας με τη βοήθεια της Μήδειας.

Ταφικοί θησαυροί από την Γεωργία που παρουσιάστηκαν πέρυσι στο Μουσείο Μπενάκη: χρυσό κόσμημα κεφαλής από την πόλη Βάνι της Τιφλίδας και κορμός νέου με σαφή επιρροή από την ελληνική τέχνη των κλασικών χρόνων Στο Μουσείο του Λούβρου εξετάστηκαν πρόσφατα τέσσερα δείγματα χρυσού που βρέθηκαν στη Γεωργία σε σχέση με μερικές ψηφίδες από το αρχαίο περιδέραιο που βρέθηκε σε τάφο στο Καζανάκι Βόλου και διαπιστώθηκε κοινή προέλευση. Και τα δύο αντικείμενα, το ελληνικό και το γεωργιανό, φαίνεται πως έγιναν από αλλουβιακό χρυσό ενός ποταμού της Κολχίδας...

Για επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων αυτών θα επαναληφθούν οι εξετάσεις σε περισσότερα δείγματα. Αν η περαιτέρω έρευνα δείξει τα ίδια αποτελέσματα θα έχουμε μια καθαρή απόδειξη ότι οι Αργοναύτες γνώριζαν για τον χρυσό της Κολχίδας και ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία δεν είναι απλώς ένας μύθος. Είναι ο αγώνας κατάκτησης της γνώσης μιας πλουτοπαραγωγικής μεθόδου που επηρέαζε από τότε τον κόσμο και το Χρυσόμαλλο Δέρας, η ανάπτυξη της τεχνογνωσίας περισυλλογής του χρυσού. Γι' αυτό έκαναν το ταξίδι τους ώς τη μακρινή Κολχίδα οι Αργοναύτες, όπως οι αρχαιολόγοι υπέθεταν πάντα.
Ωστόσο, η εργαστηριακή εξέταση του χρυσού θα προσφέρει εκείνες τις αποδείξεις που χρειάζονται οι επιστήμονες για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό ακριβώς επιθυμεί και η ανασκαφέας του τάφου του Βόλου Βασιλική Αδρύμη - Σισμάνη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών.
Στα αρχικά στάδια της έρευνας στα εργαστήρια του Λούβρου είχε γίνει σαφές ότι ο χρυσός είναι ποταμίσιος. Ο χρυσός είχε μαζευτεί με τη μέθοδο του δέρματος των αιγοπροβάτων, πρακτική γνωστή στις προϊστορικές κοινωνίες.
Στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας όπου τοποθετείται η Κολχίδα, πατρίδα της Μήδειας, υπάρχει ποταμίσιος χρυσός. Επίσης κοντά στον Βόλο έχουμε τον Γαλλικό ποταμό. Οπότε ο ποταμίσιος χρυσός θα μπορούσε να είναι και ελληνικός.
Η έρευνα αυτή θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από καιρό. Η καθυστέρησή της οφείλεται στους Γεωργιανούς που λόγω του πολέμου τους με τη Ρωσία έστειλαν μόλις προ ολίγων μηνών τα χρυσά αντικείμενα που τους είχαν ζητηθεί για τον συγκριτικό έλεγχο με τα ελληνικά.
Τα ευρήματα του τάφου στο Καζανάκι του Βόλου (ανάμεσά τους και ένα χρυσό περιδέραιο με χίλιες ψηφίδες), χρονολογούνται από το τέλος του 15ου αι. π.Χ. μέχρι το τέλος του 14ο αι. π.Χ. σύμφωνα με τις ραδιοχρονολογήσεις του «Δημόκριτου».
Το ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια περίοδο οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι οικοδομήθηκαν τα πρώτα ανακτορικά συγκροτήματα γύρω από τον μυχό του Παγασητικού κόλπου. Είναι δηλαδή μια περίοδος μεγάλης προόδου στην πρώιμη αυτή εποχή. *

enet
Διαβάστε περισσότερα...