Η διαπρεπής Ελληνίδα ερευνήτρια Δρ. Κατερίνα Χαρβάτη (με καταγωγή από την Ήπειρο) τιμήθηκε από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS).
Οι έρευνές της ανατρέπουν παγιωμένες αντιλήψεις και δίνουν την πιο πειστική, ως σήμερα, απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται με την εξέλιξη του σύγχρονου ανθρώπου. Ο λόγος, για την καθηγήτρια Παλαιοανθρωπολογίας, Δρ. Κατερίνα Χαρβάτη, η οποία τιμάται με τον τίτλο «Fellow» από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (American Association of the Advancement of Science- AAAS).
Ο τιμητικός αυτός τίτλος της AAAS, που εκδίδει και το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Science», απονέμεται σε αναγνώριση της συμβολής της Κατερίνας Χαρβάτη στην Παλαιοανθρωπολογία, ιδίως σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη και την παγκόσμια διάδοση της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Η απονομή του τίτλου θα γίνει κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίασης της AAAS, στις 20 Φεβρουαρίου 2010, στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ...
Σημειώνεται ότι, με την ερευνητική μέθοδο της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας, που ανέπτυξε η διαπρεπής Ελληνίδα ερευνήτρια (σ.σ.μια τεχνική απεικόνισης που προσφέρει νέες δυνατότητες στην ανάλυση και ερμηνεία των ανθρωπίνων απολιθωμάτων και της ανθρώπινης εξέλιξης), αναλύθηκε για πρώτη φορά η μορφολογία του περίφημου κρανίου Hofmeyr.
Η έρευνα αυτή της επίλεκτης, διεθνούς ομάδας γεωλόγων, αρχαιολόγων, βιολόγων και ανθρωπολόγων, στην οποία συμμετείχε ως βασικό στέλεχος η Δρ. Χαρβάτη, απέδειξε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος στην Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία και την Αμερική προέρχεται από την Αφρική και όχι για παράδειγμα από τους Νεάντερταλ, όπως πίστευαν μέχρι τότε στην Ευρώπη. Η εργασία είχε επιλεγεί από το TIME Magazine μεταξύ των TOP 10 επιστημονικών ανακαλύψεων το 2007.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, η κ. Χαρβάτη κατέχει την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας, όπου αυτό τον καιρό στήνει το εργαστήριο Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Το εργαστήρι, με την υποστήριξη του πανεπιστημίου, που την «κέρδισε» από το διεθνούς φήμης γερμανικό Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck, όπου εργαζόταν τα τελευταία χρόνια, αποκτά εξοπλισμό αιχμής (μηχανήματα σάρωσης επιφανειών με λέιζερ, ψηφιοποίησης, αξονικό τομογράφο κ.ά.) για την ανάλυση ανθρωπίνων απολιθωμάτων.
Παράλληλα, η Δρ. Χαρβάτη συνεχίζει τις συνεργασίες που έχει εδώ και χρόνια με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπως και με την ελληνική Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Σημαντικό αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν η ανάλυση των ισότοπων στροντίου ενός δοντιού, 40.000 ετών που βρέθηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην θέση Λακωνίς Γυθείου. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων, που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Archaeological Science, έδωσαν την πρώτη άμεση μαρτυρία, σε παγκόσμιο επίπεδο, για τις νομαδικές κινήσεις των Νεάντερταλ.
/
Ο τιμητικός αυτός τίτλος της AAAS, που εκδίδει και το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Science», απονέμεται σε αναγνώριση της συμβολής της Κατερίνας Χαρβάτη στην Παλαιοανθρωπολογία, ιδίως σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη και την παγκόσμια διάδοση της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Η απονομή του τίτλου θα γίνει κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίασης της AAAS, στις 20 Φεβρουαρίου 2010, στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ...
Σημειώνεται ότι, με την ερευνητική μέθοδο της Τρισδιάστατης Μορφομετρίας, που ανέπτυξε η διαπρεπής Ελληνίδα ερευνήτρια (σ.σ.μια τεχνική απεικόνισης που προσφέρει νέες δυνατότητες στην ανάλυση και ερμηνεία των ανθρωπίνων απολιθωμάτων και της ανθρώπινης εξέλιξης), αναλύθηκε για πρώτη φορά η μορφολογία του περίφημου κρανίου Hofmeyr.
Η έρευνα αυτή της επίλεκτης, διεθνούς ομάδας γεωλόγων, αρχαιολόγων, βιολόγων και ανθρωπολόγων, στην οποία συμμετείχε ως βασικό στέλεχος η Δρ. Χαρβάτη, απέδειξε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος στην Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία και την Αμερική προέρχεται από την Αφρική και όχι για παράδειγμα από τους Νεάντερταλ, όπως πίστευαν μέχρι τότε στην Ευρώπη. Η εργασία είχε επιλεγεί από το TIME Magazine μεταξύ των TOP 10 επιστημονικών ανακαλύψεων το 2007.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, η κ. Χαρβάτη κατέχει την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας, όπου αυτό τον καιρό στήνει το εργαστήριο Τρισδιάστατης Μορφομετρίας. Το εργαστήρι, με την υποστήριξη του πανεπιστημίου, που την «κέρδισε» από το διεθνούς φήμης γερμανικό Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck, όπου εργαζόταν τα τελευταία χρόνια, αποκτά εξοπλισμό αιχμής (μηχανήματα σάρωσης επιφανειών με λέιζερ, ψηφιοποίησης, αξονικό τομογράφο κ.ά.) για την ανάλυση ανθρωπίνων απολιθωμάτων.
Παράλληλα, η Δρ. Χαρβάτη συνεχίζει τις συνεργασίες που έχει εδώ και χρόνια με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπως και με την ελληνική Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Σημαντικό αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν η ανάλυση των ισότοπων στροντίου ενός δοντιού, 40.000 ετών που βρέθηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην θέση Λακωνίς Γυθείου. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων, που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Archaeological Science, έδωσαν την πρώτη άμεση μαρτυρία, σε παγκόσμιο επίπεδο, για τις νομαδικές κινήσεις των Νεάντερταλ.
/
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Η Κατερίνα Χαρβάτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 από γονείς με καταγωγή την Ήπειρο. Το 1988 πέρασε στην Νομική Αθηνών, γρήγορα όμως αντιλήφθηκε ότι δεν είναι αυτό που ήθελε να κάνει. Τελικά, αποφασίζει να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου παίρνει το πρώτο της πτυχίο στην Βιολογική Ανθρωπολογία από το Columbia University.
Συνέχισε το διδακτορικό της στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης και στο Πανεπιστήμιο City University of New York. Διατέλεσε λέκτορας στα Hunter και Lehman Colleges και από το 2001-2004 επίκουρη καθηγήτρια στο New York University. Διετέλεσε μόνιμη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck, της Λειψίας έως τον Οκτώβριο του 2009, όταν ανέλαβε την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας.
Στην Ελλάδα, έχει συμμετάσχει σε πολλές ανασκαφές στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο, ενώ από το 2004 έως το 2006 διηύθυνε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στη Βόρεια Ελλάδα (Ανατολική Μακεδονία), σε συνεργασία με την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας.
Η Κατερίνα Χαρβάτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 από γονείς με καταγωγή την Ήπειρο. Το 1988 πέρασε στην Νομική Αθηνών, γρήγορα όμως αντιλήφθηκε ότι δεν είναι αυτό που ήθελε να κάνει. Τελικά, αποφασίζει να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου παίρνει το πρώτο της πτυχίο στην Βιολογική Ανθρωπολογία από το Columbia University.
Συνέχισε το διδακτορικό της στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης και στο Πανεπιστήμιο City University of New York. Διατέλεσε λέκτορας στα Hunter και Lehman Colleges και από το 2001-2004 επίκουρη καθηγήτρια στο New York University. Διετέλεσε μόνιμη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck, της Λειψίας έως τον Οκτώβριο του 2009, όταν ανέλαβε την έδρα Βιοαρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν (Tuebingen), της Γερμανίας.
Στην Ελλάδα, έχει συμμετάσχει σε πολλές ανασκαφές στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο, ενώ από το 2004 έως το 2006 διηύθυνε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στη Βόρεια Ελλάδα (Ανατολική Μακεδονία), σε συνεργασία με την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας.
