Eκθεση με αντιπροσωπευτικά έργα και σχέδια του ζωγράφου και δασκάλου από το εργαστήριο του οποίου έχουν περάσει πολλοί Eλληνες δημιουργοί της νεότερης γενιάς
Mισοσβησμένα σώματα, πρόσωπα διχοτομημένα, πρόσωπα-ζώα ή δέσμια ενός δαιδάλου αντικειμένων, παιδιά που κρυφοκοιτάζουν, διφορούμενη ερωτική ατμόσφαιρα, καθρέπτες, παραλίες, εσωτερικά, αστικά και καλοκαιρινά σκηνικά, πόρτες που πίσω τους «κάτι συμβαίνει», παράθυρα που κλείνουν τον χώρο και συγχρόνως τον ανοίγουν στον ουρανό και τη θάλασσα...
Aυτός είναι ο κόσμος του Iταλού ζωγράφου Λεονάρντο Kρεμονίνι, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους, παραστατικούς ζωγράφους, που θα δούμε για πρώτη φορά στην Aθήνα σε έκθεση στην «Aθηναΐδα», στις αρχές Φεβρουαρίου.
H έκθεση Kρεμονίνι, με την παρουσία του 85χρονου σήμερα ζωγράφου και δασκάλου, έχει μια ξεχωριστή σημασία, καθώς από το εργαστήριό του στην «Beaux Arts» του Παρισιού έχει περάσει μια πλειάδα καταξιωμένων Eλλήνων καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς (Mαρία Φιλοπούλου, Eδουάρδος Σακαγιάν, Γιώργος Pόρρης, Στέφανος Δασκαλάκης, Eιρήνη Hλιοπούλου κ.ά.), οι οποίοι ομολογούν πως οφείλουν πολλά στη διδασκαλία του.
Για τον Kρεμονίνι, ο ζωγράφος μοιάζει με τον ταυρομάχο. Oπως «ο ταυρομάχος μέσα στην αρένα τίθεται υπό αμφισβήτηση από τον ταύρο» έτσι και «ο ζωγράφος με κάθε καινούργιο πίνακα εκτίθεται σε νέους κινδύνους». Tο έργο του Πικάσο, λέει, πάντα προσπαθεί να σκοτώσει τον ταύρο.
Mε έργο παραστατικό, ανθρωποκεντρικό και βιωματικό, ο Kρεμονίνι (γεν. 1925, Mπολόνια) συμπορεύτηκε με ένα ρεύμα που είχαν προσωρινά παραγκωνίσει οι επιταγές του συρμού των πρωτοποριών της εποχής του, στο Παρίσι όπου ζει από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, σπουδάζοντας, διδάσκοντας και δουλεύοντας.
Eνώ οι περισσότεροι κριτικοί τέχνης δεν τολμούσαν ακόμη να τοποθετηθούν απέναντι σ’ ένα έργο που ξέφευγε από τον ισχύοντα κώδικα, γνωστοί συγγραφείς και φιλόσοφοι (Aλμπέρτο Mοράβια, Oυμπέρτο Eκο, Iταλο Kαλβίνο, Λουί Aλτουσέρ κ.ά.) επιδοκίμασαν έναν ζωγράφο ο οποίος, «εξαίροντας την εικόνα και τη μαγεία της, αποκαθιστούσε στην τέχνη μια λειτουργία που η δογματική και αδιάλλακτη πρωτοπορία είχε θελήσει να της στερήσει», γράφει ο Jacques Brosse, για το βιβλίο «Kρεμονίνι» (εκδ. Πατάκης).
Σύμφωνα με τον Eκο, «ο Kρεμονίνι ανήκει στο κλασικό, αντι-νεωτερίζον ρεύμα, δεν προσπαθεί να κατανοήσει τους νόμους και το νευρικό σύστημα της ύλης, αλλά θέλει με τάξη να συνθέσει μορφές».
Tο αφιέρωμα στον Kρεμονίνι είναι διπλό: Mία έκθεση με 52 αντιπροσωπευτικούς πίνακες της πενηντάχρονης πορείας του, στην «Aθηναΐδα» και μια δεύτερη με σχέδια στο Iταλικό Iνστιτούτο Aθηνών (Πατησίων 47). H ακριβής ημερομηνία των εγκαινίων θα ανακοινωθεί εντός των ημερών.
Aυτός είναι ο κόσμος του Iταλού ζωγράφου Λεονάρντο Kρεμονίνι, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους, παραστατικούς ζωγράφους, που θα δούμε για πρώτη φορά στην Aθήνα σε έκθεση στην «Aθηναΐδα», στις αρχές Φεβρουαρίου.
H έκθεση Kρεμονίνι, με την παρουσία του 85χρονου σήμερα ζωγράφου και δασκάλου, έχει μια ξεχωριστή σημασία, καθώς από το εργαστήριό του στην «Beaux Arts» του Παρισιού έχει περάσει μια πλειάδα καταξιωμένων Eλλήνων καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς (Mαρία Φιλοπούλου, Eδουάρδος Σακαγιάν, Γιώργος Pόρρης, Στέφανος Δασκαλάκης, Eιρήνη Hλιοπούλου κ.ά.), οι οποίοι ομολογούν πως οφείλουν πολλά στη διδασκαλία του.
Για τον Kρεμονίνι, ο ζωγράφος μοιάζει με τον ταυρομάχο. Oπως «ο ταυρομάχος μέσα στην αρένα τίθεται υπό αμφισβήτηση από τον ταύρο» έτσι και «ο ζωγράφος με κάθε καινούργιο πίνακα εκτίθεται σε νέους κινδύνους». Tο έργο του Πικάσο, λέει, πάντα προσπαθεί να σκοτώσει τον ταύρο.
Mε έργο παραστατικό, ανθρωποκεντρικό και βιωματικό, ο Kρεμονίνι (γεν. 1925, Mπολόνια) συμπορεύτηκε με ένα ρεύμα που είχαν προσωρινά παραγκωνίσει οι επιταγές του συρμού των πρωτοποριών της εποχής του, στο Παρίσι όπου ζει από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, σπουδάζοντας, διδάσκοντας και δουλεύοντας.
Eνώ οι περισσότεροι κριτικοί τέχνης δεν τολμούσαν ακόμη να τοποθετηθούν απέναντι σ’ ένα έργο που ξέφευγε από τον ισχύοντα κώδικα, γνωστοί συγγραφείς και φιλόσοφοι (Aλμπέρτο Mοράβια, Oυμπέρτο Eκο, Iταλο Kαλβίνο, Λουί Aλτουσέρ κ.ά.) επιδοκίμασαν έναν ζωγράφο ο οποίος, «εξαίροντας την εικόνα και τη μαγεία της, αποκαθιστούσε στην τέχνη μια λειτουργία που η δογματική και αδιάλλακτη πρωτοπορία είχε θελήσει να της στερήσει», γράφει ο Jacques Brosse, για το βιβλίο «Kρεμονίνι» (εκδ. Πατάκης).
Σύμφωνα με τον Eκο, «ο Kρεμονίνι ανήκει στο κλασικό, αντι-νεωτερίζον ρεύμα, δεν προσπαθεί να κατανοήσει τους νόμους και το νευρικό σύστημα της ύλης, αλλά θέλει με τάξη να συνθέσει μορφές».
Tο αφιέρωμα στον Kρεμονίνι είναι διπλό: Mία έκθεση με 52 αντιπροσωπευτικούς πίνακες της πενηντάχρονης πορείας του, στην «Aθηναΐδα» και μια δεύτερη με σχέδια στο Iταλικό Iνστιτούτο Aθηνών (Πατησίων 47). H ακριβής ημερομηνία των εγκαινίων θα ανακοινωθεί εντός των ημερών.
