Παρελθόν θα αποτελούν μέχρι το 2020 τα χιόνια του αφρικανικού όρους Κιλιμάντζαρο καθώς λιώνουν με ταχύτατους ρυθμούς. Περίπου 85% του πάγου που κάλυπτε την κορυφή τους το 1912 έχει εξαφανιστεί μέχρι το 2007, σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστημίου του Οχάιο.Σύμφωνα με την έρευνα των αμερικανών παλαιο- κλιματολόγων, περίπου το 85% του στρώματος του πάγου που κάλυπτε το υψηλότερο βουνό της Αφρικής το 1912 έχει εξαφανιστεί εντελώς από το 2007, ενώ το 26% του πάγου που βρισκόταν στο Κιλιμάντζαρο το 2000 εξατμίστηκε επτά χρόνια αργότερα.
Κυριότερη αιτία αυτού του φαινομένου είναι πιθανότατα η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η οποία προκαλείται από την υπερθέρμανση και την κλιματική αλλαγή...
"Αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που υπολογίζει τον όγκο του πάγου που έχει χαθεί από τους πάγους του Κιλιμάντζαρο από το 2000", αναφέρει η Λόνι Τόμσον, καθηγήτρια των επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο και μία από τις συγγραφείς της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
"Ενώ η μείωση των παγετώνων του Κιλιμάντζαρο από το ένα έτος στο άλλο αποκαλύφθηκε κυρίως από τη μείωση της επιφάνειας τους, η μείωση του πάχους του πάγου είναι εξίσου δραματική και ανησυχητική", πρόσθεσε η κ. Τόμσον.
Οι πάγοι του Κιλιμάντζαρο στα βόρεια και στα νότια έχουν μειωθεί κατά 1,9 μέτρα και κατά 5,1 μέτρα αντιστοίχως από το 2000 έως το 2007. Η έρευνα των Αμερικανών δείχνει μάλιστα ότι το παγόβουνο Furtwangler, που βρίσκεται κοντά στο όρος Κίμπο και έχει χάσει το 50% του όγκου του από το 2000 έως το 2009 θα εξαφανιστεί.
Η Λόνι Τόμσον και η ερευνητική ομάδα της είχε συγκεντρώσει έξι δείγματα (στήλες πάγου) από τον παγετώνα του Κιλιμάντζαρο από το 2000 και δύο χρόνια μετά δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους, που αποτελούν τη βάση της σύγκρισης των σημερινών μετρήσεων.
Σύμφωνα μάλιστα και με άλλες έρευνες ανάλογα φαινόμενα ταχείας τήξης των πάγων καταγράφονται σε πολλά όρη της Αφρικής, όπως το όρος Κένυα, τα βουνά Ρουενζόρι, αλλά και στους μάλλον πρώην "αιώνιους" πάγους των Ιμαλαΐων και στους παγετώνες της νότιας Αμερικής.
Η σταδιακή εξαφάνιση των παγετώνων των βουνών μπορεί να επηρεάσει σοβαρά εκατομμύρια ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων και των κατοίκων πολλών φτωχών χωρών, οι οποίοι εξαρτώνται από τις καλλιέργειες τους και το πόσιμο νερό.
